Summa cum fraude
Datum: 25-02-2011
Summa cum fraude
Karl Theodor Freiherr von und zu Guttenberg, de Duitse minister van Defensie heeft van de week zijn doctorstitel moeten inleveren omdat hij op grote schaal plagiaat had gepleegd in zijn dissertatie. Hij was wel summa cum laude gepromoveerd aan de Universiteit van Bayreuth.
De discussie gaat nu over de vraag of Von Guttenberg moet aftreden. Maar ik lees niets over het disfunctioneren van de universiteit.
Summa cum laude promoveren is nog al wat. In Nederland moet je dan uitzonderlijk gepresteerd hebben en zijn er heel wat mensen die zich daarover buigen, voordat het predicaat wordt toegekend. In Duitsland met hun hang naar titels zijn ze daar wat gemakkelijker in, maar betekent summa cum laude toch minstens een negen.
Daar begrijp ik de Universiteit van Bayreuth niet. Waarom heeft de promotiecommissie het plagiaat niet gezien? Die zorgvuldigheid hoort al bij een gewone dissertatie, maar daar kijk je toch extra naar als promotor summa cum laude aanvraagt. Leraren op de middelbare school beschikken inmiddels over software om te checken of een scriptie van een leerling niet bij elkaar gegoogled is. En de promotor en de promotiecommissie van Von Guttenberg zouden dan niet hebben gezien dat de promovendus hele hoofdstukken heeft geknipt en geplakt (de bijnaam van Von und zu Guttenberg is inmiddels Freiherr Von Paste zu Copy). Dat wil er bij mij niet in. Hoe groot was de druk of de wens om deze charmante man van adel een plezier te doen? En dat in het degelijke Duitsland.
Promoveren is hard werken, zeer zorgvuldig zijn en accepteren dat je keer op keer heel kritisch bevraagd wordt op je methodologie, je bronnen en de validiteit van je analyse en je conclusies. Dat is soms vervelend voor de promovendus, maar wel nodig om de kwaliteit hoog te houden.
Het is dan heel betreurenswaardig als nota bene een Duitse Universiteit, waar je gründlichkeit mag verwachten, een promotie laat passeren, die daar niet aan voldoet en die promotie ook de hoogste lof toekent. Daarmee schaadt Bayreuth de academische principes in de Westerse wereld en doet zij onrecht aan al die goedwillende promovendi en hun promotoren, die degelijk wetenschappelijk werk willen afleveren. Als er dan koppen moeten rollen, dan vind ik die van Von Guttenberg minder van belang dan de koppen van de promotor, de decaan en de rector magnificus van de Universiteit van Bayreuth. Zij schaden de wetenschap en de academische traditie door broddelwerk met het hoogste lof te bekronen.