Toekomstperspectief voor de zorg, een positief scenario

Datum: 26-10-2016

Toekomstperspectief voor de zorg, een positief scenario

2074, het is alweer twee jaar geleden dat ik mijn honderdste verjaardag vierde.

Nagenoeg al mijn naasten konden daarbij zijn, een mooie bijkomstigheid van de steeds verder gestegen levensverwachting die we in de afgelopen decennia hebben bereikt.

Onze eigen zoon werkt inmiddels in de zorg; in de meeste westerse landen – en vooral ook hier in Nederland – is dit dé sector om in te werken. Toen de belemmeringen uit de Zorgverzekeringswet, Wet Marktordening Gezondheidszorg en Wet Langdurige Zorg waren overwonnen, floreerde de sector. Innovatie en investeringen zijn aan de orde van de dag. Toegegeven, de nagenoeg honderd ziekenhuizen en vele andere instellingen zijn sterk in aantal gedaald, maar dat is een effect dat in elke sector op een gegeven moment gangbaar is: concentratie.

Ik voel me er in ieder geval goed bij. Ik ben verzekerd van zorg, in financiële zin – maar ik voel me ook verzekerd van zorg. En nu ik er een eeuw leven op heb zitten, voel ik me nog steeds een kind van 75! Doordat de bevolking op een gegeven moment niet meer explosief groeide, deed men niet meer zo krampachtig over de zorguitgaven en konden we met behoud van solidariteit veel zorginnovaties een kans geven. Daarom loop ik nu vrolijk rond met goed gehoor en zicht en met mijn functionele lichaamsupgrades is mijn fijne motoriek zo goed als nooit tevoren.

Terwijl ik een stukje ga hardlopen (tsja, vanwege mijn leeftijd natuurlijk wel mijn met carbonfiber jogging-exoskelet aan en mijn nano-drone om mij in de gaten te houden) probeer ik mij voor te stellen hoe onze zorg en onze wereld eruit had gezien als we andere keuzes hadden gemaakt. Als we de zorg angstvallig hadden gebudgetteerd, als we samenwerkingen tussen zorgpartijen hadden geblokkeerd met overdreven toezicht, als we zorgbestuurders hadden weggepest met bonnetjescontroles. Ik kan het me nauwelijks voorstellen…

In vervolg op een eerdere blog (24-11-2015) met een sombere toekomstprojectie van de zorg (met dank voor de leuke reacties!) vul ik mijn belofte in om een positief scenario te schetsen. Dit is hoe ik hoop dat het zich echt zal ontwikkelen. Ik blijf graag in dialoog hierover en doe wat binnen mijn eigen ‘vierkante meter’ wat ik kan om dit perspectief waarheid te laten worden.