Met stip

Datum: 06-11-2011

Met stip

Een tijdje geleden troffen we bij thuiskomst ineens een blauwe stip aan op het trottoir naast onze inrit. Keurig rond met een diameter van 10 cm en in een felle kleur blauw. We hadden geen idee waarvoor die stip diende en waren niet door de gemeente geïnformeerd.

Een paar weken later stonden er op een ochtend ineens een paar mannen met een lantaarnpaal. Dat was dus de bedoeling: op de plaats van de stip moest een lantaarnpaal komen. De mannen zijn een paar uur bezig geweest met een gat graven, de paal plaatsen en het trottoir weer dichten, waarbij zorgvuldig de tegels op maat werden gesneden.

De volgende paar weken keken we tegen een niet brandende lantaarnpaal aan. Totdat er op een middag ineens één man zwaar aan het zwoegen was om het trottoir open te breken en een sleuf te graven. Na twee dagen met afzettingen rond een sleuf in de grond, brandde de lantaarnpaal en was de bestrating opnieuw keurig hersteld.

Dat is nu drie weken geleden. Vorige week dinsdag kwam een aannemer met groot materieel om onze hele straat op te breken. Er komt nieuwe riolering en de straat wordt opgehoogd. Het eerste wat de aannemer deed was grofstoffelijk alle stoeptegels verwijderen. Dus ook die rond de lantaarnpaal, die al tweemaal zo zorgvuldig waren herbestraat.

De situatie doet me denken aan een passage uit het boek ‘De komst van Joachim Stiller’ van Hubert Lampo (1959) waarbij de hoofdpersoon ziet dat voor zijn huis meerdere malen de straat opgebroken wordt, zonder dat er enige vervolgactie plaatsvindt.

Ik vraag mij af wie zo’n planning bedenkt. De paal had nu immers veel gemakkelijker geplaatst kunnen worden en ook de kabel zou nu snel gegraven zijn. Zonde van het geld. Hoeveel van de 18 miljard zou de Jager besparen als alle overheden niet op deze manier geld zouden verspillen.
Dit is met stip een van de meest genegeerde bezuinigingsmogelijkheden voor overheden: geen dubbel en zinloos werk doen.