De zorg en bierviltjes
Datum: 25-04-2010
De zorg en bierviltjes
Wat heeft de zorg met bierviltjes van doen? Ik zou zeggen totaal niets totdat je een keer op een terras met een oud collega ziekenhuisdirecteur een biertje gaat drinken. We hadden een geanimeerd maar stevig gesprek over al de bezuinigingsvoorstellen voor de zorg en stelseldiscussie die in de media de revue passeren. Wat ons in al die voorstellen opviel is dat er veel van de ideeën voortborduren op de bestaande conventies. Daar is op zich natuurlijk niets mis mee. De bestaande conventies hebben al jaren garant gestaan voor goede zorg in Nederland. Maar langzamerhand beginnen daar nu wat scheurtjes in te komen en moeten we ons zeker gaan afvragen of we door kunnen blijven gaan op de ingeslagen weg.
Bij gebrek aan papier hebben we op de achterkant van een paar bierviltjes een poging gedaan een nieuw zorglandschap te schetsen. Steekwoorden van vernieuwingen en wat verbindingslijnen naar resultaten brachten ons op gang, maar het was nog best lastig. Want, als je goed beschouwd om je heen kijkt in zorg, verlopen de zo geheten vernieuwingen binnen de zorg maar mondjes maat. Ok, er zijn instellingen die werkelijk vernieuwend zijn en goed presteren maar heeft dit nu geleid tot grootschalige substantiële verbeteringen en heeft dit geleid tot meer vertrouwen.
We spraken over de noodzaak van een paradigma shift, vernieuwende concepten tot ontwikkeling brengen. Maar met het energiek noemen van al deze voorbeelden dreigden we als snel vast te lopen in wat we later ‘het drijfzand zorg’ noemden. Zover lieten we het niet komen, je moet tijdig keuzes maken en starten. We maakte een keuze en concentreerden ons op oplossingen die het kostenniveau substantieel kunnen verlagen. We stelden de vraag “hoe kan het dat in de huidige 24uurs economie en de marktwerking in de zorg, het nog steeds zo is dat een aantal belangrijke onderdelen van het ziekenhuis kantoortijden kent?” Laten deze belangrijke onderdelen nu de meest kapitaalintensieve onderdelen zijn die ineffectief en daarmee niet efficiënt worden ingezet. Zo worden de operatie-, radiologie- en eerste hulp afdelingen bij lange na niet volledig benut. We lieten onze gedachten even in de vrije loop en stelden ons voor dat de onderdelen OK en radiologie i.p.v. 8 uur nu 16 uur inzet worden en 7 dgn in de week. Dus geen sluiting van het reguliere OK programma om drie of vier uur ‘s middags maar de operatiekamers benutten tot bv. tien uur ‘s avonds en door opereren in het weekend. Even op de achterkant van een bierviltje, zomaar een verdubbeling van de benuttingcapaciteit en macro economisch kapitaal intensieve besparingen.
Heeft niemand hier nu eerder aan gedacht? Is dit een nu een briljant idee? Allerminst, er zijn al velen die dergelijke suggesties gedaan hebben. Maar toch gebeurt het niet. Wat maakt nu dat deze zo voor de hand liggende optie niet wordt benut? Levert het toch niet op wat je op voorhand zou denken of zijn de consequenties zo groot dat de nadelen opwegen tegen de voordelen. In mijn volgende blog een opsomming voor- en nadelen van wat we op de bierviltjes hadden geschreven.