Waarom is stemmen zo naar?
Datum: 02-03-2011
Waarom is stemmen zo naar?
Ik ben vandaag uiteraard gaan stemmen. Stemmen is een belangrijk burgerrecht (en –plicht). In Arabische landen geven ze nu hun leven om te mogen stemmen. In Nederland mogen we voor vijf organen stemmen: De Tweede Kamer, de gemeente, de provincie, het waterschap en het Europese parlement. Dat is vijf keer in vier jaar. Dat is nogal wat.
Stemmen zou het feest der democratie moeten zijn. Maar ik vind het altijd maar een nare en mistroostige bedoening.
Je komt in een muf lokaaltje waar gisteren nog gehandwerkt werd of groepstherapie gegeven. De tafels zijn tegen elkaar geschoven en de stoelen opgestapeld. Er zitten drie wat oudere mensen achter een lage tafel, met als gevolg dat ze alle stemmers recht in het kruis kijken. Dan doen ze dus niet. Ze kijken naar je stempas en je identificatie en spreken met elkaar een codetaal. Op dat moment ben ik altijd bang dat de AIVD uit een hoek naar voren springt en mij van iets ergs beschuldigt. Dat gebeurt gelukkig niet. Het opperhoofd van het stembureau zegt akkoord en geeft me een stembiljet. Daarmee mag ik naar een scheef hokje met een gerafeld formicaplankje zonder afwerking (ik had vandaag ook nog de verlaagde, die bedoeld is voor rolstoelers) en met een stomp potlood een vakje rood maken. Op een formulier dat er altijd anders uitziet dan de lijst die ik thuis kreeg. Dus is het flink zoeken om de juiste kandidaat te vinden.
Daarna komt het enige vriendelijke moment. Je laat je stembiljet in de gleuf van de stembus glijden en een vriendelijke mevrouw zegt ‘dank u wel’. Burgerplicht gedaan en weer de kou in.
Ik houd er altijd een beetje ranzig en stiekem gevoel aan over.
Dat moet toch anders en leuker kunnen. In de eerste plaats moet dat idiote rode potlood afgeschaft worden en moeten we weer per computer kunnen stemmen. Als je bij de bank veilig een paar ton kunt overmaken, moet je toch ook veilig kunnen stemmen. Los van de vraag of dat gedoe met formulieren en potloden niet fraudegevoeliger is dan een computer.
Als we die computer dan toch hebben, maak hem dan een beetje sexy. Een goed toetsenbord en een mooi LCD scherm. Als je op de kandidaat klikt, die je denkt te kiezen, verschijnt zijn of haar foto met de beloftes, die zij of hij je doet voor de komende vier jaar (en bij sommige partijen met inzicht in het strafblad van de kandidaat, dan weet je tenminste dat je een boef kiest). Eventueel spreekt de kandidaat je toe in een korte videoboodschap. Heb je toch de verkeerde of staat het gezicht je niet aan, dan zoek je even een andere. Als je de goede kandidaat hebt, druk je op doorgaan en na nog een verificatie heb je gestemd. Na het stemmen komt de volgende videoboodschap. De gekozen kandidaat kijkt je recht aan, bedankt je voor je stem en belooft je dat hij je niet teleur zal stellen in de komende periode. En dat je hem altijd mag bellen, sms’en of mailen als je vindt dat hij/zij de beloften niet nakomt.
Daarna is er koffie met een koekje en bedankt de gastvrouw je voor het stemmen. Als het hele gebeuren zich dan ook nog in een beetje grand café-achtige setting plaatsvindt, dan neemt de opkomst bij de verkiezingen ongetwijfeld fors toe.
Want het is maar de vraag of burgers geen belangstelling hebben om te stemmen of dat we er alles aan doen om ze te ontmoedigen. Volgens mij is dat laatste in ieder geval aan de orde.
Een oproep aan de politici: Zorg dat stemmen leuk wordt en een feest voor de democratie.
Of nog beter: schaf dat hele gedoe met stembureaus af en zorg dat ik thuis achter mijn computer of onderweg via mijn smartphone kan stemmen zoals hiervoor beschreven. Dan koop ik die koffie zelf wel.