Mens van de week

Datum: 14-02-2011

Mens van de week

NRCHandelsblad benoemt in zijn weekendbijlage iedere week iemand tot m/v van de week. Deze week is dat Sint Valentijn, vanwege Valentijnsdag.

Voor mij is de mens van de afgelopen week Hans van Heelsbergen van de keten Hans Textiel. De verkoop van zijn bedrijf aan een Duitse partner is niet gelukt en nu moet hij het bedrijf liquideren. ‘Ik heb het bedrijf opgebouwd en nu mag ik het gewoon zelf afbouwen’ zegt van Heelsbergen in de Volkskrant van 8 februari.  ‘Het is me gewoon niet gelukt’ en ‘Ik heb mezelf overschat’ zijn andere uitspraken van Van Heelsbergen.

Deze opstelling getuigt van grote klasse. Van Heelsbergen beschrijft wat er allemaal is misgegaan, maar hij geeft niemand de schuld. Het lag niet aan de markt of aan een verkeerde directeur. Het lag aan de keuzen van Van Heelsbergen zelf. Hij neemt daar de volle verantwoordelijkheid voor.
Dat hoort zo en het zou vanzelfsprekend moeten zijn, maar dat is het niet.

Dirk Scheringa geeft iedereen de schuld van het faillissement van de DSB Bank. Ook Rijkman Groenink vond dat het slopen van ABNAMRO niet aan hem lag. Jan Peter Balkenende heeft nog nooit een fout toegegeven. Het rapport Davids moest in de la, omdat de uitkomsten niet gunstig voor hem waren. Kardinaal Simonis ‘had niet geweten’ (de Duitse uitdrukking krijg ik niet uit mijn pen) van het seksueel misbruik in zijn parochie en vindt dat hij de juiste beslissing heeft genomen om een pedofiele priester opnieuw te benoemen. Jerome Kerviel vindt wel dat hij iets fout gedaan heeft, maar wijt het aan het systeem, waarin hij moest werken.

Het is vrij algemeen gedrag. Als iets een succes is, dan vindt de verantwoordelijke persoon dat hij dat voor elkaar heeft gekregen en dat hij daar een forse bonus voor moet hebben. Worden de resultaten niet bereikt, dan ligt het niet aan de verantwoordelijke persoon, maar aan omstandigheden die hij niet kan beïnvloeden. De markt zit tegen, de concurrent is sterker, het systeem deugt niet, de overheid stimuleert niet. En ga zo maar door. Waar Japanse ceo’s diep buigen als het mis is gegaan, geven Westerse gezagsdragers bijna altijd de schuld aan een ander.

Hans van Heelsbergen is de goede uitzondering die de regel bevestigt. Zijn voorbeeld verdient navolging in het bedrijfsleven, de zorg, de woningbouw en de politiek.