Ik schaam me voor Holland
Datum: 22-01-2011
Ik schaam me voor Holland
Deze week werd de ‘verWildersing’ van de Nederlandse samenwerking op een treurige manier zichtbaar.
Een Hollandse jongen van 18 zit met een tuigje vast (dat hij zelf kan losmaken). De media staan bol van verontwaardiging. De jongen is ‘vastgeketend’ (een term, die mij aan Guatanamo Bay doet denken. Daar betekent ‘vastketenen’ toch echt iets heel anders) en het is een grof schandaal. Parallellen met eerdere misstanden worden getrokken. Er komt een spoeddebat in de Kamer. Staatssecretaris Velthuijzen van Zanten gaat zich persoonlijk op de hoogte stellen en doet uitspraken over de juistheid van de toepassing van de BOPZ. De overheersende toon in het debat is dat dit echt niet kan anno 2011 in Nederland. Het is ‘mensonwaardig’.
In diezelfde week moet de minister van Immigratie twee keer door de rechter teruggefloten worden. Hij wil een ongeneeslijk zieke jongen van 8 jaar uitzetten naar Sri Lanka. Hij vindt dat een meisje van 14, dat vanaf haar vierde in Nederland woont, wel in een burka terug kan naar Afghanistan, een land waarvan ze de taal niet eens spreekt. Leers gaat zich niet ter plekke op de hoogte stellen van het leven van een 14-jarig meisje in Afghanistan. Maar hij heeft net zo goed een oordeel over dit individuele geval als Velthuijzen van Zanten (er is één overeenkomst, beide bewindslieden vinden dat de procedures goed zijn gevolgd).
Diezelfde minister blijft proberen ouders van hun kinderen te scheiden, zodat hij eerst die ouders op straat kan zetten (‘klinkeren’) en vervolgens het land uit kan zetten. Ook dat mag niet van de rechter. Zelfs de NCHR, de internationale vluchtelingenorganisatie, tikt minister Leers op de vingers.
Het vorige kabinet had een minister voor Jeugd en Gezin. Die minister wilde bevorderen dat ouders goed voor hun kinderen zorgen. De huidige minister van Immigratie wil ouders straffen omdat ze goed voor hun kinderen willen zorgen door alle procedures te volgen om met hun kinderen (vaak hier geboren) in Nederland te blijven. Ouders en kinderen moeten gescheiden worden en als we dan de kinderen niet uit Nederland kunnen gooien doen we dat tenminste met hun ouders. Asielzoekers worden al veel langer op een veel ernstiger manier van hun vrijheid beroofd, dan de jongen in het tuigje op ’s Heeren Loo.
Maar kennelijk is dat allemaal heel gewoon en menswaardig en ethisch verantwoord. Alleen maar omdat die kinderen niet ‘bij ons’ horen. Ze komen uit een ver land, hun ouders horen hier niet. Ze hebben een ander kleurtje en een andere godsdienst. We kunnen ze dus rustig dumpen en aan hun lot overlaten, want ze horen hier niet. Voor hen geldt de christelijke naastenliefde kennelijk niet uit de ‘joods-christelijke traditie’ die volgens Wilders zo superieur is aan de Islam.
‘Eigen volk eerst’ leidt ertoe dat er voor Brandon uit ’s Heeren Loo snel voor veel geld een oplossing moet worden gevonden en dat Leers opnieuw gaat bekijken hoe hij Sahar uit SintAnnaparochie kapot kan maken.
Ik schaam me voor Nederland en de gewetenloze en inhumane wijze, waarop we ‘vreemdelingen’ behandelen.
Misschien kan er tegenover het platte ‘Ik hou van Holland’ van Linda de Mol op RTL4 een programma ‘Ik schaam me voor Holland’ bij de publieke omroep komen, gepresenteerd door een van de vele ‘vreemdelingen’ die voor ons land van grote betekenis zijn. Onderwerpen genoeg.