Is de zorg toe aan nieuwe leiders?
Datum: 16-01-2011
Is de zorg toe aan nieuwe leiders?
In het laatste nummer van Aedes-Magazine, het tijdschrift van de landelijke vereniging van woningcorporaties, staat een artikel waarin een pleidooi wordt gehouden voor zachte leiders. Grote ego’s zijn passé volgens de auteur, Judith Spruit. Woningcorporaties hebben volgens haar kwetsbare, inspirerende leiders nodig met visie en verbindingskracht.
In de volkshuisvesting is de laatste decennia veel veranderd. Voorheen moesten woningcorporaties huizen beheren, veel huizen. De vraag aan corporaties veranderde, zij moeten nu ook maatschappelijk vastgoed ontwikkelen en hun verantwoordelijkheid nemen voor de maatschappelijke infrastructuur. Kortom, woningcorporaties zijn maatschappelijke ondernemingen geworden. Het was voor de sector zoeken hoe hieraan invulling te geven. Ondernemerschap, creativiteit en durf werden belangrijke eigenschappen voor bestuurders van woningcorporaties, grote ego’s werden de norm. Eigenschappen als integriteit en betrouwbaarheid raakten op de achtergrond en waren niet trendy. In een aantal gevallen is dit goed gegaan, maar er zijn ook excessen ontstaan. Een aantal bestuurders nam te grote risico’s of zette zijn/haar creativiteit vooral ten gunste van zichzelf in. Deze misstanden zijn breed uitgemeten in de media.
Het artikel van Judith Spruit illustreert dat er een kentering gaande is en dat eigenschappen als kwetsbaarheid en het vermogen tot verbinden belangrijker worden en aan waarde winnen. De sector is in stabieler vaarwater gekomen en heeft daardoor behoefte aan een ander soort leider.
Naar mijn idee is er in de zorg een vergelijkbaar proces gaande. De vraag aan zorginstellingen is namelijk ook veranderd. De marktwerking is geïntroduceerd, zorginstellingen moeten onderhandelen over de prijs van DBC’s en kunnen meedoen aan aanbestedingen. Huisvesting is een belangrijk thema geworden. Ook zorginstellingen zijn een maatschappelijke onderneming geworden. Inmiddels zijn er ook in de zorg een aantal excessen geweest, doordat bestuurders te grote ego’s hadden, te veel risico’s namen of te creatief werden. Ook deze excessen zijn in de media belicht, hoewel ik de indruk heb dat dit minder uitgebreid is gedaan dan bij woningcorporaties.
Het is de vraag of de zorg al toe is aan zacht leiderschap. Ik denk het niet. Naar mijn idee is de sector nog zoekende, de marktwerking is nog niet uitgekristalliseerd en heeft zijn vorm nog niet gevonden. Dit betekent dat de zorg nog niet klaar is voor een herwaardering van eigenschappen als inspiratie en verbindend vermogen. Waarschijnlijk zijn er nog een aantal incidenten nodig voordat zacht leiderschap de norm wordt.
Ik ben heel benieuwd hoe u daarover denkt en zou het leuk vinden als u reageert.