Gedoogregering of Swafelkabinet?

Datum: 14-12-2010

Gedoogregering of Swafelkabinet?

Het woord van het jaar 2010 is ‘gedoogregering’ geworden. Dat maakte Van Dale vanmorgen bekend. Een lelijk woord, zowel taalkundig als naar de inhoud. Het woord is bovendien voor meerdere uitleg vatbaar. De term suggereert dat dit een regering is die gedoogt, maar het is juist een regering die gedoogd wordt en zelf niets wil gedogen. Integendeel, er wordt verboden en er moet steeds hard ingegrepen worden. Ook zinloze maatregelen zoals 130 km per uur moeten rücksichtlos worden doorgedrukt. Je moet vooral laten zien dat je stoer en daadkrachtig bent.

Twee jaar geleden was ‘swaffelen’ woord van het jaar. Ik zie overeenkomsten. Swaffelen is publiekelijk je mannelijkheid tonen en daar zinloos mee in het rond slaan. Daar is dit kabinet goed in. De BTW verhoging op kunsten wordt doorgedrukt, want ‘dat hebben we de meerderheid van de kiezers beloofd en we houden ons aan ons woord’. De 130 km moet begin volgend jaar worden doorgevoerd. Staatssecretaris Zijlstra gaat studenten vervolgen die thuis wonen en een studiebeurs voor uitwonend hebben, maar kan geen antwoord geven op de vraag van de verslaggever hoe vaak dat voorkomt. ‘Dat doet er niet toe, het mag niet dus gaan we straffen’. (De vertegenwoordiger van de studentenvakbond weet later precies over welke –kleine- aantallen het gaat. Hij weet ook dat het komt omdat hospita’s niet willen dat de student zich inschrijft bij de burgerlijke stand). Opstelten slaat harde taal uit over een wietpas voor Brabant, zonder duidelijk te maken hoe deze praktisch kan worden ingevoerd.

Allemaal voorbeelden van bestuurlijk swaffelen. ‘Swaffelkabinet’ is minstens zo veel van toepassing als ‘gedoogregering’. Misschien kan Van Dale beide lemma’s aan elkaar verbinden: ‘Gedoogregering; een minderheidsregering, waarbij een eenmansbeweging een swaffelkabinet in stand houdt.’