Vinken en vonken
Datum: 24-05-2009
Vinken en vonken
Door zorgverleners en vele anderen uit het veld is er kritiek op de verantwoordingsdruk die op verschillende niveaus in zorgorganisaties neerslaat. Het rapporteren, kruisjes zetten, HKZ en tijdschrijven wordt vaak gezien als een bezigheid die extra tijd kost, maar niet extra tijd en kwaliteit oplevert.
Het gaat erom twee zaken, vinken en vonken, met elkaar te verbinden. Een transparante organisatie met gemotiveerde medewerkers. Hoe krijg je dat voor elkaar?
Vorige week hoorde ik op een C3 meeting met bestuurders uit de gehandicaptenzorg een bestuurder zeggen dat de medewerkers in de eerste plaats leuk werk moeten hebben.
Medewerkers die hun werk leuk en zinvol vinden kunnen kwaliteit leveren.
Het lijkt mij dat motivatie van medewerkers niet meer zo op de agenda staat van zorgorganisaties.
Dit gedachtegoed is sterk beïnvloed door de Amerikaanse management goeroe Michael Porter.
Ik denk niet dat er wat mis is met Porter, maar ik denk wel dat er op dit moment het gevaar van een eenzijdige focus van het management is. Bij een bredere focus horen naar mijn idee bezieling en zingeving vragen.
Dat zijn vragen op welke wijze bestuurders en directeuren zin geven aan de activiteiten en gebeurtenissen binnen de organisatie.
Het is niet voldoende om te zeggen: Wij werken in gebied A. In gebied A leveren wij dienst 1 en 3. De diensten 1 en 3 hebben wij netjes in proces gezet. Op plek X stromen onze klanten in. Dan volgen wij de volgende procedures. Medewerkers zijn zelfsturend.
Na periode Y en na meting 10 verlaat de klant onder beschreven condities de organisatie.
De processtappen kunnen op zichzelf prima zijn, maar met deze wijze van handelen gaat de organisatie kapot!
Nu is natuurlijk de vraag: Wat kan de bestuurder, de directeur of manager nu toevoegen?
Hoe kan ervoor gezorgd worden dat de organisatie betekenisvol is voor klanten en medewerkers.
Ik heb geen pasklaar antwoord, maar het heeft te maken met de vraag hoe medewerkers binnen de organisatie gezamenlijk betekenis geven aan hun verblijf.
Dat begint met vragen als: Wat komen wij hier doen en waartoe zijn wij op aarde?
Sommigen zullen zeggen: Dat is de missie, die hebben wij al!
Het formuleren van de missie is een goed begin, maar als de missie niet in de praktijk gebracht wordt, niet leeft in de organisatie dan is het een academische missie zonder waarde.
Het is voor mij de vraag hoe je aan de bestuurder kunt merken dat hij bezig is met het realiseren van de missie? Daarover de volgende keer verder.