De avonturen van Gover en Nance (10) Censuur
Datum:08-02-2010
De avonturen van Gover en Nance (10) Censuur
De biograaf van Gover en Nance legt trouw hun belevenissen vast voor het nageslacht. Hij gaat er vanuit dat hij die steeds kan publiceren. Voor een van de avonturen van Gover bleek dat niet te gelden. Gover wilde niet dat er iets geschreven werd over een uitstapje van hem met een paar oude vrienden in mei vorig jaar. Ondanks sterk aandringen van Nance was Gover onvermurwbaar. Wellicht had het te maken met zijn gemoedstoestand vlak voor de studiereis, maar de censuur bleef.
Nance en de biograaf besloten de zaak te laten rusten tot er zich een gelegenheid aandiende. Die kwam toen Rijkswaterstaat besloot om een boek van Marcel Metze, dat in haar opdracht geschreven was, niet te publiceren. Het boek zou niet objectief genoeg zijn en sommige mensen in een kwaad daglicht stellen. Metze mocht niet publiceren en Rijkswaterstaat overwoog zelf een gecensureerde versie uit te brengen.
Zoals te verwachten was, wond Gover zich er over op en sprak hij er schande van. ‘Als je het niet aandurft je zwakke kanten te laten zien, dan moet je zo’n opdracht niet geven’ brieste Gover. Het werd heel stil in de winkel toen Nance aan Gover vroeg: ‘En jij dan? Gelden voor jou andere normen en waarden dan voor Rijkswaterstaat? Jij bent er toch zo op tegen als mensen vinden dat zij boven het volk verheven zijn en voor zichzelf soepelere normen gelden? Ga je nu je biograaf bellen, excuses maken en hem vragen het avontuur met je vrienden alsnog te publiceren?’
Dat had ze beter niet kunnen zeggen. Typisch zo’n geval van gelijk hebben, maar het niet krijgen. Gover mompelde iets onverstaanbaars en beende de winkel uit. De sfeer tussen Nance en Gover is zowel in de winkel als aan de eettafel nog dagen onaangenaam geweest.
Gover’s ijdelheid stond hem in de weg om zijn ongelijk toe te geven. Maar hij is intelligent en integer en hij bleef dus broeden om een mogelijkheid om zonder al te veel gezichtsverlies alsnog met publicatie in te stemmen. Die mogelijkheid kwam toen Rijkswaterstaat (na het vertrek van de directeur-generaal) alsnog besloot om het boek van Marcel Metze ongecensureerd uit te geven.
Gover wachtte nog heel even en belde daarna zijn biograaf: Zeg ik heb er nog eens over nagedacht en het er met Nance over gehad, maar ik zou het toch zeer op prijs stellen al je die episode uit mei vorig jaar alsnog zou willen publiceren. Ik had graag het goede voorbeeld gegeven, maar Rijkswaterstaat was mij voor’. De biograaf was zo slim om te vragen of er ook over deze worsteling met publiciteit geschreven kon worden. Gover werd even stil en moest driemaal slikken en riep toen ‘Maar natuurlijk. Het past bij good governance dat ook moeilijke afwegingen transparant zijn’ Waarvan akte.
Was het dan zo’n schadelijk verhaal, dat publicatie ongewenst was? Dat leest u in het volgende avontuur.