De patiënt centraal, hoe bedoelt u!
Datum: 30-08-2009
De patiënt centraal, hoe bedoelt u!
Hoeveel jaren is het nu dat we in de zorg de patiënt centraal zetten? Althans als we alle publicaties en strategische notities van zorginstellingen lezen. De vraag is wat er van al deze mooie voornemens in de praktijk terecht komt. Laten we constateren dat er veel inzet is maar dat de resultaten nog wat mager zijn. Was het niet vorig jaar dat het CBO het initiatief nam met de actie ‘ en nu de patiënt echt centraal stellen”. Het feit dat een dergelijk initiatief nodig was is al veelzeggend.
Wat maakt nu dat instellingen, managers en professionals niet tot de gewenste resultaten te komen. Willen ze het niet of kunnen ze het niet. Ik denk dat geen van beide het geval is. Het zit hem mijns inzien veel meer in het feit dat in de worsteling rond het centraal stellen van de patiënt, zowel professionals als managers blind zijn geworden voor waar het echt om gaat: menswaardige, mensgerichte zorg verlenen. Daadwerkelijk rekening houden met de mens achter de patiënt. Soms benauwen al die mooie modellen van de patiënt centraal stellen me en heb ik wel eens het idee dat als we over patiënten praten, het niet over u en ik gaat. Terwijl u en ik morgen die patiënt kunnen zijn.
Het heeft er alles van weg dat de patiënt in al deze modellen en gedachten gangen gevangen zit. Omringd door allemaal zorgverleners is er is bijna geen ontsnappen aan. Hoe zit het met de eigen wil en regie van patiënt. In hoeveel gevallen wordt de patiënt daadwerkelijk betrokken of wordt er gevraagd aan de patiënt of hij wel behoefte heeft aan al die mooie voornemens. Krijgt de patiënt de keuze te kiezen, te zeggen dat hij er geen behoefte aan heeft, of aangeeft zijn eigen regie over zijn leven te houden. Is het niet nog steeds zo dat alle betrokkenen rondom de patiënt bedenken of denken te weten wat goed is voor de patiënt. Het zou mooi zijn als managers en professionals de eigen behoefte om het allemaal te bedenken voor de patiënt eens zouden loslaten. Meer het gesprek aangaan met de patiënt en vragen stellen, gewoon vragen stellen. Als hier nu eens mee begonnen wordt, kunnen we al die mooie modellen achter ons laten en gericht werken aan mensgerichte zorg.