De zoen van de schildpad

Datum:28-02-2009

De zoen van de schildpad

Wij voeren een opdracht uit bij een GGZ organisatie. Van de week had ik overleg met de raad van bestuur over het project. Ik had daarna wat tijd over voor ik naar een volgende afspraak ging. Ik kreeg een kamer tot mijn beschikking, waar ik rustig kon werken. Dat ging goed tot er een mevrouw heftig op de deur stond te kloppen. De kamer is vlak bij de ingang, dus ik was waarschijnlijk de eerste die ze zag. In paniek vroeg ze waar de EHBO was, want ze was ‘door een schildpad in haar lip gebeten’. Nu hoor je wel gekkere dingen bij een GGZ organisatie, dus ik verblikte of verbloosde niet en verwees haar door (gelukkig wist ik waar ze moest zijn).

Een half uur later stond ze onder ‘mijn’ raam haar fiets van het slot te halen. Ze zwaaide naar me, dus ik liep maar even naar buiten om te vragen hoe het haar ging. Ze hadden haar lip ontsmet, verder konden ze niets doen. De lip zou wel dik worden. Mevrouw vond dat lastig met eten en drinken, verder was ze oké. ‘Maar ze hebben me wel gezegd dat ik volgende keer niet meer moet proberen om de schildpad te zoenen’. Dat begreep mevrouw wel. Vanavond kwam haar vriendje en die zou haar wel uitlachen. ’En met hem zoenen zit er nu ook niet in’.

We namen hartelijk afscheid, terwijl zij haar sjekkie opstak.