Als je je billen brandt, moet je op de blaren zitten

Datum:23-02-2009

Als je je billen brandt, moet je op de blaren zitten

In de financiële bijlage van het FD van afgelopen zaterdag stond een artikel over een private Zwitserse bank Pictet & Cie. De kop van het artikel luidde: ‘Wij zijn de tijdelijke bewakers’. Bestuurlid Nicolas Pictet vertelt hoe de familiebank bestuurd wordt. Er zijn zeven partners die allemaal volledig hoofdelijk aansprakelijk zijn als er met de bank iets mis gaat. Mede daarom is het eigen vermogen van de bank tweemaal zo groot als de norm van de centrale bank. En staat dat geld grotendeels renteloos bij de Zwitserse Central Bank, omdat de partners niet risicovol willen beleggen.
Verderop zegt Pictet dat bankieren over kwaliteit gaat en dat personeel en klanten tevreden moeten zijn. ‘Dan komt het geld vanzelf’. Klanten doen rechtstreeks zaken met een van de partners. De bank heeft 3000 medewerkers in dienst en een vermogen van € 140 miljard in beheer en € 71 miljard in bewaring. Het is dus ook niet echt een kleine bank, vergelijkbaar met van Lanschot in Nederland. Van Lanschot is beursgenoteerd, Pictet & Cie niet.

Heel belangrijk in het verhaal van Pictet vind ik de persoonlijke aansprakelijkheid. Als de partners fouten maken en het gaat mis met de bank, dan zijn die partners zelf hun geld kwijt en kunnen ze aan de bedelstaf raken. Dat leidt ongetwijfeld tot een andere manier van zaken doen, dan wanneer je onderneemt met geld van een ander. Bestuursvoorzitters in vaste dienst, met een riante vertrekregeling en kans op een bonus, noemen zich vaak ‘ondernemer’, maar ze zijn het niet. Ze raken niet aan de bedelstaf als het misgaat, een ander draait voor het debacle op. Dat is de aandeelhouder, die zijn geld kwijt is, de medewerker die ontslagen wordt of – in toenemende mate- de overheid. Als de profits voor jou zijn en de risico’s voor een ander, dan gaat bijna ieder mens te grote risico’s nemen.

Dat zal Pictet niet overkomen. Als die hun billen branden zitten ze zelf op de blaren. Als een ceo in loondienst met vuur speelt, zit een ander op de blaren. Philadelphia is daar net zo goed een voorbeeld van als ABN Amro. De maatschappij zou erbij gebaat zijn als we meer Pictet’s hadden en minder Groenink’s of Brink’s.