Het organiseren van zorg voor de cliënt met een beroerte

Datum: 14-03-2009

Het organiseren van zorg voor de cliënt met een beroerte

De verpleeghuisarts houdt een presentatie tijdens het Symposium over de richtlijn beroerte. Ze heeft zich vanmorgen met zorg aangekleed, vertelt ze. In het zwart en wit. Dat zwart wit heeft met de richtlijn te maken. Een richtlijn lijkt zo zwart-wit: zo moet het en niet anders. Als lezer van de richtlijn bekruipt je dan al snel het gevoel, dat er toch niet aan voldaan kan worden. De richtlijn wordt ter zijde geschoven. Niet doen!, is het devies van deze verpleeghuisarts. Kijk wat je kunt gebruiken. Voer in en wees creatief. Een cri de coeur gericht aan alle professionals en managers in de zaal.
De verpleeghuisarts heeft zo ontzettend gelijk: het veranderen van zorg krijg je niet op een presenteerblaadje aangereikt. Dat vergt inspanning, wellicht wel uit creatieve onvrede. Want de zorg voor mensen met een beroerte kan beter maar je moet er wel wat voor doen.

Een voorbeeld:

Het CIZ indiceert Zorg Zwaarte Programma 9 (ZZP9) voor opname en revalidatie van een cliënt met een beroerte in een verpleeghuis. De CVA-toeslag verdwijnt. In ZZP9 zit per week 4 uur ‘behandelen’. En dan alles wat maar onder behandeling kan worden verstaan: van verpleeghuisgeneeskunde tot logopedie. Als je alle ‘behandel-voorschriften’ uit de richtlijn beroerte bij elkaar optelt, ga je fors over de 4 uur heen.

Er vanuit gaande dat er niet meer personeel bijkomt, hoe realiseer je dan bijvoorbeeld het intensieve oefenen (zie weblog van 12 maart)? Zeven dagen per week, 2 maal per dag, met minimaal 20 tot 30 minuten per behandelsessie. Het vergt creativiteit om het net even anders te gaan doen dan het dagelijkse portie oefentherapie in de fysioruimte. Groepsgerichte activiteiten; inzetten van mantelzorg; fitnessachtige ruimten waarin cliënten elkaar stimuleren, noem maar op. Het is aan de zorgprofessionals om met cliënten en hun naasten naar nieuwe vormen te zoeken. En het is aan de leidinggevende om dit proces te stimuleren – te helpen organiseren.

Als je als professional de kwaliteit van zorg serieus neemt, dan ga je met de richtlijn aan de slag. Maar er zijn nog een tweetal andere dimensies in de organisatie van zorg: de werking van de keten en de financiering daarvan. Daarover meer in het volgende weblog.

Laat een reactie achter