Een kijkdoos vol met goede zorg
Datum: 13-01-2009
Een kijkdoos vol met goede zorg
Vroeger toen ik klein was, maakte ik graag een kijkdoos. Een schoenendoos waarin je met plaatjes uit tijdschriften en kleurboeken je eigen werkelijkheid kon maken. Afgedekt met geel of rood vliegerpapier. Een gat aan de voorkant en……kijken maar. Vriendjes en vriendinnetjes keken graag mee. We vertelden elkaar hele verhalen over wat we zagen.
Die kijkdoos heb ik weer van stal gehaald. Niet letterlijk maar wel als metafoor. En nu voor de zorg.
Zorgverleners kunnen vandaag de dag uitstekend verwoorden wat ze allemaal moeten registreren, waar, hoe en wanneer. Ook of ze dat feitelijk doen of dat ze deze activiteit met een korreltje zout nemen. Als je zorgverleners vraagt vanuit welke visie of waarden zij zorgen, dan wordt het lastiger.
Visies zijn vaak zo abstract. De cliënt centraal, dat weet iedere zorgverlener. ‘Dat doen we toch al jaren? Daarvoor zijn we toch de zorg ingegaan?’ Kernwaarden zijn mogelijk nog abstracter. ‘Resultaatgericht….je denkt toch niet dat ik hier mijn tijd een beetje zit te verdoen?’ Op een hoog abstractie niveau zijn we het allemaal eens over wat goede zorg is en welke woorden daarbij horen.
In het doen, ligt dat anders. Dan moet het concreter. Beeldender en met een gesprek over wat in de praktijk van alledag goed en niet goed is. Dialoog is nodig tussen hulpverleners en cliënten; tussen hulpverleners onderling en tussen hulpverleners en management. En dan is zo’n kijkdoos handig. Ter oriëntatie en om het gesprek te richten. Die kijkdoos is goed te vullen. Met bijvoorbeeld elementen van Planetree of Eden Alternative.
Ik gun iedere zorgverlener of ieder team zo’n kijkdoos. Eerst wordt de doos gezamenlijk in elkaar gezet. Door het team of door een groepje cliënten en zorgverleners. Vervolgens wordt er regelmatig in gekeken: wat zien we? Maken we onze kijkdoos waar? De uitkomst hoeft niet geregistreerd te worden maar deze is wel zichtbaar of voelbaar. Het werkt! En het aardige is dat teams en cliënten de resultaten ook aan elkaar kunnen laten zien. Dat geeft inspiratie voor de eigen kijkdoos.