Bos en Bush

Datum: 02-10-2008

Bos en Bush

Ik vind het altijd prachtig als beelden meer zeggen dan woorden. Ik ben meer een krantenlezer dan een TV kijker, dus ik kijk vooral naar foto’s in kranten.
De afgelopen dagen waren Fortis en de kredietcrisis mooie bronnen om macht en onmacht te zien. Het begon met Herman Verwilst, de ceo van Fortis, die vorige week aftrad. Verwilst ziet er van nature een beetje rommelig uit, maar op zijn laatste foto in functie was te zien dat hij helemaal de greep op de onderneming kwijt was. Zijn haar zat in de war, zijn das was los en –het ergste- hij was ongeschoren. Zo’n man vertrouw je toch geen groot financieel concern toe. Graaf Lippens, voorzitter van de one tier board van Fortis deed het slimmer. Hij moest eveneens aftreden, maar was nergens in beeld. De krant moest dus volstaan met een foto, waarbij Lippens nog in volle glorie een AVA voorzat.

(Even tussendoor Maurice, graaf Lippens is de Belgische Tabaksblat. Hij is de naamgever van de Belgische governance code. Heeft Lippens zich aan zijn eigen code gehouden? Ik betwijfel het.)

De foto’s van minister van financiën Wouter Bos in het weekend daarna straalden iets heel anders uit. Bos ging naar Brussel om Fortis in het belang van de burger en de Staat overeind te houden. Hij droeg een antraciet single braste pak met een wit overhemd en een zilveren stropdas, die perfect gestrikt was. Hier komt een krachtige bestuurder aan, die zonder dralen de juiste maatregelen gaat nemen. Ook bij de presentatie van het akkoord straalt Bos dat uit, meer dan zijn Belgische en Luxemburgse collegae. De nieuwe bestuursvoorzitter van Fortis staat bedremmeld op de achtergrond.

Wat een verschil tussen deze machtige staatsman Bos en de vertwijfelde lijsttrekker Bos, die anderhalf jaar geleden in een rood jack in de regen aan een kanaal in Noord-Holland staat te tobben en door een langsfietsende boer straal genegeerd wordt.

Nog groter is het verschil tussen minister Wouter Bos en president George Bush. Bush krijgt zijn reddingsplan maar niet door de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. Hij staat dinsdag wanhopig in de krant. Een non-descript pak en dito overhemd aan en een gekreukelde das. Zijn ogen staan flets en waterig. Alsof hij zo kan gaan huilen. Hij weet niet wat hij moet doen. Wat de machtigste man ter wereld zou moeten zijn staat hier als een mislukkeling, die zijn greep op de wekelijkheid helemaal kwijt is. Een bang jongetje dat al het serviesgoed heeft laten vallen en nu om zijn moeder huilt. Treffender kan het einde van het tijdperk George W. Bush en de puinhoop van 8 jaar Bush junior niet weergegeven worden.