Zekering lijn
Datum: 06-07-2008
Zekering lijn
Van de week was ik even in een outdoorwinkel om nog wat kleine spulletjes te kopen. Ga volgende week een huttentocht in de bergen lopen met mijn zoon. De tocht die we gaan maken ligt redelijk hoog, tussen de 2500 en 3000 meter. Heerlijk om even de zinnen te verzetten en niet bezig te zijn met verander- en implementatie vraagstukken. Je kunt je hersens weer even de ruimte geven en het maakt letterlijk ruimte voor nieuwe ideeën en genereert energie.
Goed, ik raakte met de verkoper in gesprek over het lopen van huttentochten. Deze man was een ervaren bergsporter en het gesprek kwam al snel op de schoonheid van de bergen maar ook de vele gevaren die op de loer liggen. Snel veranderende weersomstandigheden en soms smalle en steile passages. Omdat ik deze tocht nog niet eerder gelopen heb, kwamen we in gesprek over risico’s die je op zo’n tocht kunt tegenkomen. Het spitste zich toe op de vraag: moet je nu wel of niet een zekering lijn bij je hebben. Een zekering lijn is een lang koord waarmee je beiden aan elkaar vastzit en gebruikt als je net even een smal en steil stuk over moet waar weinig houvast is. Maar als je dit gaat doen betekent het ook dat je beide gordels om moet doen, etc. Al pratend kwamen we gezamenlijk tot de slotsom dat dit voor deze tocht toch allemaal een beetje te veel van het goede zou zijn. Als je de bergen ingaat moet je je altijd goed voorbereiden, voor mij was het goed om de risico’s te delen met een ervaren bergsporter.
Vergelijk het maar met een risicoanalyse die je ook uitvoert als je een veranderproces ingaat. Een risico = kans x gevolg. Bij een veranderproces bereid je je voor op wat er gaat komen. Doel, je probeert risico’s zoveel mogelijk te voorkomen en het liefst uit te sluiten. Je stelt de ‘wat als’ vraag bij de vele items in een verander- of ontwikkelproces. Je brengt dit kaart, analyseert dat en benoemt de risico’s. Wat kan er niet goed gaan, welke tegenbewegingen mag je verwachten? In het algemeen maak je ook nog onderscheid in categorieën van risico’s. Bv categorieën gering, middel en groot risico. Vervolgens bepaal je de prioriteit van de risico’s, welke is het belangrijkst. Als je dit gedaan hebt, is verstandig je analyse voor te leggen aan een aantal stakeholders in het veranderproces. Op die wijze betrek je partijen bij je overwegingen, het geeft focus op de doelen en met de op- en aanmerkingen wordt je analyse sterker. De net beschreven methode is een kwalitatieve analyse. Als je geldbedragen aan de geïdentificeerde risico’s gaat hangen is er sprake van een kwantitatieve methode. Een risicoanalyse is eigenlijk een soort zekering lijn, het kan je helpen moeilijke passages in veranderprocessen te overbruggen. Zo zie je maar weer dat (berg)sport en (verander)management dicht bij elkaar liggen.