Alien

Datum:11-07-2010

Alien

Sting heeft een prachtig liedje gemaakt over ‘An Englishman in New York’. Dat lied begint met ‘I am alien, I am a Legal alien’. Dat gevoel heb ik als het over voetbal gaat. Ik heb niets met dat spelletje, ik snap de lol en de spelregels er niet van en ik vind het saai om naar te kijken. Dat maakt me in juli 2010, terwijl het WK Voetbal gaande is net zo’n alien in Nederland als Sting in New York.

Iedereen schijnt gek te zijn van voetbal en er alles voor opzij te zetten. Driekwart van Nederland tooit zich in Oranje met de gekste mutsen en beschilderingen. Niets anders lijkt meer van belang dan de vraag of  Nederland op 11 juli van Spanje wint. ‘We’ spelen toch maar mooi in de finale van het WK, hoorde ik van de week zeggen. ‘Hoe zo “we” zeg ik dan, ‘ik heb geen enkele wedstrijd meegespeeld en ben dat ook niet van plan’. Dat werkt overigens prettig ontregelend.

Als ik al die gekte rond het voetbal zie en mensen, die ik toch enig verstand toe ken, zich zie uitdossen in ongetwijfeld de lelijkste kleur die er is (oranje), krab ik mij achter de oren. Balkenende, Verdonk, Wilders en Marijnissen beijveren zich al een hele tijd om Fortuyn te overtreffen in de hang naar de ‘Nederlandse identiteit’, de Nederlandse canon en een voorbeeld van onze nationale trots, waaraan ‘de buitenlanders’ een voorbeeld moeten nemen en dat zij moeten navolgen.

Helaas is die nationale identiteit het dragen van oranje kleren en idiote hoofdtooien, het beschilderen van de wangen, het dragen van onflatteuze Bavariajurkjes, het blazen op plastic toeters en vooral het zuipen van veel bier. Dat is kennelijk de enige eenheid en identiteit die Nederlanders gemeen hebben. Tot de Oranjegekte voorbij is, schaam ik me dat ik door geboorte ook bij dit ‘volk’ hoor. Laten we hopen dat onze Nederlands-Marokkaanse, Nederlandse-Turkse en andere ‘nieuwe Nederlanders’ vooral niet dit voorbeeld volgen.
Zolang de Oranjegekte duurt voel ik me een alien in eigen land. Gelukkig gaat het weer een keer over en vervalt de Nederlander weer in zijn andere identiteit, ontevreden zijn en mopperen tot hij erbij neer valt. Niet dat dat leuk is en navolging verdient, maar dat begrijp ik tenminste.