Collega Ulrich Oron verzorgt (Engelstalig) gastcollege aan de Rijksuniversiteit Groningen

Collega Ulrich Oron verzorgt (Engelstalig) gastcollege aan de Rijksuniversiteit Groningen

Op maandag 2 oktober 2017 geeft collega Ulrich Oron weer een (Engelstalig) gastcollege aan de Rijksuniversiteit Groningen, over het Nederlandse gezondheidszorgstelsel, de financiering ervan en de specifieke financiering en vergoedingen van geneesmiddelen. Toehoorders zijn internationale studenten die een module ‘pharmaco-economics’ volgen bij Prof. dr. Postma, faculteit Medische Wetenschappen, afdeling farmacie, farmaco-epidemiologie en farmaco-economie.

In het college gaat Ulrich in op hoe het Nederlandse zorgstelsel nu wordt gefinancierd, en op welke manier en in welke vormen wij solidariteit (o.a. inkomenssolidariteit en risicosolidariteit) hebben geborgd in ons stelsel. Voor een internationaal publiek kan ons zorg(verzekerings)stelsel op dat punt model staan. Zowel de kwaliteit als de toegankelijkheid van zorg in Nederland is hoog, ook dat hebben we vrij goed op orde. De manier waarop wij onze zorg hebben ingericht kan eveneens een leerzaam model zijn voor andere landen.

De keerzijde is echter wel dat ons stelsel vrij prijzig is geworden, althans als men dat uitdrukt in de kosten als percentage van ons bruto nationaal product. Zo komt het college op het vlak van de gezondheidseconomie, en de vraagstellingen wat wij als maatschappij bereid zijn te spenderen aan zorg. Ook komt aan bod waarom de zorguitgaven stijgen (anders dan uitsluitend vergrijzing zijn er meer factoren die daarvoor verantwoordelijk zijn). Voor de farmaciestudenten worden de geneesmiddelkosten uitgelicht, en de ontwikkelingen daarin.

Vervolgens komen alle belangrijke spelers in de zorg aan bod: beleidsmakers, toezichthouders, koepelorganisaties etc. om vervolgens aan te belanden bij de rol van de zorgverzekeraars; een interessante oligopolie van privaatrechtelijke partijen in een stelsel met publieksrechtelijke kaders. De wisselwerking tussen publiek- en privaatrecht wordt niet helemaal uitgediept in dit college, maar wel aangestipt omdat dit wel een kenmerk is van ons stelsel waarin dat afwijkt van veel andere landen.

Daarna volgt een uiteenzetting hoe de zorggelden nu eigenlijk worden geïnd via de verschillende premies, hoe bewust de verzekerden/premiebetalers zich hiervan nu zijn en hoe zij ‘vrijelijk’ bewegen op de zorgverzekeringsmarkt (of niet…).

Na het macro-economische onderdeel volgt een specifiek gedeelte over geneesmiddelentoegang en vergoeding. Ook hier hebben wij in Nederland mechanismen die als voorbeeld kunnen dienen voor een internationaal publiek. Het extramurale geneesmiddelenvergoedingssysteem is een dichotoom systeem dat geneesmiddelen consequent classificeert op hun onderlinge vervangbaarheid. Star of niet, het werkt nog steeds - zij het geflankeerd door andere wetgeving (o.a. de WGP) en maatregelen (o.a. preferentiebeleid). Intramurale geneesmiddelen volgen een andere route, maar voorop staat toch altijd de therapeutische waarde die een nieuw geneesmiddel met zich meebrengt. Voor de besluitvorming kijken we ook steeds meer naar de kosteneffectiviteit; het Zorginstituut hanteert nu gedifferentieerde referentiewaarden voor de kosteneffectiviteit; m.a.w. hoe hoger de ziektelast, hoe meer wij als maatschappij (kennelijk) bereid zijn te betalen.

Het college wordt afgerond met een discussie met de studenten over wat zij nu vinden dat de plek zou moeten zijn van gezondheidseconomie in de besluitvorming bij pakketopname, in de hoop hen verder te helpen in hun beeldvorming. Moet het beleid hierin zeer strikt zijn, of moet er ruimte zijn voor interpretatie?

Ulrich Oron verzorgt dit college inmiddels al 7 jaar met veel enthousiasme en plezier.