De avonturen van Gover en Nance (15) Intensieve toezichthouderij
Datum:26-05-2010
De avonturen van Gover en Nance (15) Intensieve toezichthouderij
Nance was blij dat ze van Nick verlost was. Nick wilde per se ergens gaan lunchen, waar ze nieuwe biologisch dynamische producten op de kaart hebben en biologisch gemaakte wijn. Hij is tenslotte herenboer. Gover ging met hem mee en Nance bleef tot haar opluchting alleen in de winkel achter. Helaas was de rust van korte duur, want Nick kwam na twee en een half uur en vol van de biologische wijn mee terug met Gover (die gelukkig nuchter was gebleven).
Nick kan ook met alcohol op vol vuur betogen en dat deed hij dan ook bij het genot van een kopje koffie. Gover en Nance bleven aan het werk, terwijl ze met een half oor naar Nick luisteren. ‘Om nog even terug te komen op ons gesprek van vanmorgen’ begon Nicolaas aan een ongetwijfeld lange monoloog. ‘Er zijn natuurlijk ook veel te veel overheidstoezichthouders. Naar mijn bescheiden (O, ja dacht Nance, je bent nog nooit bescheiden geweest) mening doet de overheid aan intensieve toezichthouderij. Een soort bio-industrie maar dan voor semi-ambtenaren. En net als de varkens in de intensieve veehouderij vreten ze elkaar op. Kijk maar naar de ruzie tussen DNB en de AFM over de geschiktheid van Zalm voor ABNAMRO. En de onduidelijke afbakening tussen NMA en NZA. En dan heb ik het nog niet over de voortdurende strijd tussen de arbeidsinspectie die stroeve tegels in de keuken eist voor de veiligheid van de medewerkers en de Voedings- en Waren Autoriteit die gladde tegels eist omdat die makkelijker schoon te maken zijn. En de verschillen van opvatting over mededinging tussen Brussel en de NMA. Er zijn volgens mij te veel toezichthouders en ze zitten elkaar in de weg’.
Gover kon het niet laten om tegen dit gemopper in te gaan. ‘Je bent veel te negatief Nick. Voor iedere toezichthouder is een goede reden en in veel gevallen zijn de verantwoordelijkheden wel goed afgebakend. Je noemt nu net de gevallen waar het wat minder gaat’. Dat kun je bij een aangeschoten Nick beter niet doen, want hij zit op zijn praatstoel. ‘Het economisch nut van intensieve veehouderij werd jaren geleden op dezelfde manier opgehemeld als jij dat nu met intensieve toezichthouderij doet, Gover. Toch zijn we tot inkeer gekomen en zijn er nu alternatieven. In het toezicht is het nog niet zo ver. Daar wil de politiek nog steeds meer toezicht en de uitwassen daarvan bestrijden met regels, zoals de uitwassen bij zieke varkens met te veel antibiotica werden bestreden. Kijk, die toezichthouders kunnen het niet helpen. Die doen ook hun best om hun werk te doen en te overleven. Dat doen ze niet altijd goed, maar daar gaat mijn kritiek nu niet over. Het gaat over een systeem, waar steeds meer van hetzelfde op grotere schaal wordt toegepast, zonder over de consequenties na te denken’.
Nick haalt adem en drinkt zijn laatste slokje koffie op. ‘We moeten volgens mij naar biologisch dynamisch toezicht, waar het systeem net als op een boerderij in zichzelf in evenwicht is en niet steeds afval produceert en van buiten af met nieuwe grondstoffen – in dit geval- regels vervuild wordt. Dat moet toch kunnen: een systeem, waarbij bestuur, toezicht en verantwoording in dynamisch evenwicht is en extern toezicht maar beperkt nodig is’. Nick staat op en trekt zijn jas aan. ‘Kom ik moet eens op huis aan’. Maar ik houd aan deze dag wel een mooie slagzin over: “van intensieve toezichthouderij naar logisch dynamisch toezicht”. Daar ga ik maar eens een boek over schrijven. Saluut vrinden’ en Nicolaas verlaat met een joyeuze maar wat onstabiele zwaai de winkel, Nance en Gover opgelucht achterlatend.