De kunst van het vliegeren (3)

Datum: 22-05-2008

De kunst van het vliegeren (3)

Een derde opeenvolgende blog over de kunst van het vliegeren. In deze laatste blog over het vliegeren wil ik het hebben over de paradox controle op processen, de schijn van het kunnen beheersen.

Ondanks alle instructies die ik heb gekregen over het vliegeren, de technieken die ik leerde, liep ik regelmatig tegen de frustratie aan dat de vlieger niet deed wat ik wilde. Ondanks al mijn verwoede pogingen de techniek goed toe te passen, controle uit te oefenen, Had ik meer instructies nodig? Kennis en controle?

De praktijk laat zien dat deze weerbarstig is. Je kunt alle handelingen volgens het boekje uitvoeren, toch kan het fout gaan. In deze handelt de vlieger soms net als medewerkers in een organisatie. Het is maar net hoe de wind waait in de organisatie. Zo ook bij het vliegeren. De wind hoeft maar uit een onverwachte hoek te komen (opeens weerstand/onbegrip/niet meegenomen in…… van een groep medewerkers) of de wind gaat opeens liggen (medewerkers laten het afweten, pocket veto’s van leidinggevenden) dan kun je trekken wat je wilt, maar de vlieger gaat zijn eigen weg. Harder trekken en meer controle helpt je niet, de kans dat de lijn breekt is aanzienlijk. De ellende die dan gebeurt is bijna niet te overzien. Een gebroken lijn tijdens het vliegeren is garantie voor een bijna ontwarbare kluwen aan vliegertouw. Het gaat dus niet alleen om techniek, regels uitvoeren, controleren. Er komt meer bij kijken, zoals …… het aanvoelen, het zien, plezier, liefde voor…………Deze zijn niet in maatstaven en normen te vatten.