De Mythe
Datum: 24-12-2008
De Mythe
Afgelopen week was ik in het theater, waar ik keek naar de muziektheatervoorstelling de “Mythe”. Deze voorstelling, speciaal ontwikkeld voor het UWV werd nu opgevoerd voor relaties uit het netwerk. De voorstelling is ontwikkeld ter ondersteuning van het veranderproces waar het UWV in zit. De uitvoerders zijn oude bekenden van mij, Plezant theaterproducties. Eerder met hen gewerkt met de opvoering van hun productie “Zullen we dansen”. Een theatervoorstelling speciaal voor de zorg geschreven over kwaliteit van zorgverlening en menselijk contact.
Maar nu de Mythe. Stelt u zich de volgende situatie voor: u bent bestuurder/manager en zit in een vergadering. Hoe vaak vraagt u zich niet af ‘wat zijn we hier toch allemaal aan het doen’, wat een oeverloos heen en weer gepraat, waar leidt dit toe?’ Resultaten blijven uit! Pocket veto’s aan de orde van de dag. De medewerkers zijn inmiddels moedeloos en gefrustreerd. U krijgt er onvoldoende een vinger achter. En/of u krijgt van een collega een project in uw maag gesplitst waar u helemaal niet op zit te wachten. U krijgt geen steun van collegae, men laat u in uw eentje ploeteren. De stafmedewerkers regeren. Tijdens vergaderingen mag u iedere keer de vorderingen van het project presenteren. Iedereen ziet en voelt dat het project niet bij u thuishoort, maar men doet niets. U trouwens ook niet! En thuis begint men zich zorgen te maken over uw gespannenheid. Herkenbaar?? Dit is waar “de Mythe” over gaat.
De acteurs van Plezant laten op meeslepende wijze zien wat er gebeurt als leiderschap ontbreekt en ook persoonlijk leiderschap afwezig is. De toeschouwers ervaren haarscherp waar het mis gaat, maar zien tegelijkertijd openingen voor hoe het wel kan gaan. Als toeschouwer ga je bij jezelf te raden, hoe zou ik………, hoe effectief ben ik als leider, welke leider wil ik zijn, hoe authentiek ben ik, wat zijn mijn werkelijke intenties? En meer confronterend……..of ben ik druk doende mijn eigen gedrag te rechtvaardigen?
Deze opzet maakt dat je binnen je organisatie meer dan een aanzet kan geven om leiderschap of juist het ontbreken van (persoonlijk) leiderschap bespreekbaar te maken. Vervolgens kan het daarna daar niet bij blijven. Men zal aan de slag moeten om blijvende verandering teweeg te brengen. Het gaat om de essenties van leiderschap. Een uitdagende en bewogen opzet om met een theatervoorstelling een veranderingstraject in te luiden. Het is gewaagd, maar aan de andere kant met de emoties die de voorstelling losmaakt worden hoofd en hart met elkaar in verbinding gebracht. Wat een fraaie boodschap om als leiding letterlijk over de bühne te brengen.