De theaterbon

Datum: 05-01-2009

De theaterbon

Ik heb bij een feestelijke gelegenheid een paar theaterbonnen cadeau gehad. Leuk en een stimulans om uit te gaan (dacht ik). Bij de goede voornemens voor dit jaar hoort om wat meer naar het theater te gaan. We hebben een leuke musical op het oog, die bij ons in de buurt uitgevoerd wordt.

Dus flux afgelopen zaterdag aan de gang om kaarten te reserveren. Reserveren doe je natuurlijk via internet, althans ik wel. Alle gegevens ingevuld en goede plaatsen uitgezocht. Maar dan komt het op betalen aan. Dat kan alleen via een creditkaart en eenmalige incasso machtiging. En niet met de theaterbon en afhalen van de kaarten bij de kassa. Dan moet je bellen met het reserveringsbureau van het betreffende theater. Dat kon vandaag vanaf 11 uur.

Dus ik heb vanmorgen dat reserveringsnummer gebeld. Je moet wel erg veel zin hebben om naar het theater te gaan (of het aan je vrouw beloofd hebben) om deze expeditie voort te zetten. Eerst zegt een mechanische stem dat dit nummer wel 15 eurocent per minuut kost. Dan moet je door zo’n menu heen met wilt u dit toets 1, wilt u dat toets 2, wilt u zus toets 3. En dat dan drie keer voor verschillende keuzen achter elkaar. Ik verwacht dat ze aan het eind van het bandje zeggen: waarom wilt u eigenlijk iets, kunt u niet tevreden zijn met wat u hebt. Maar voor die tijd heb ik al een nummer ingetoetst.

Dit was een goed call centrum, want de fase ‘al onze medewerkers zijn in gesprek’ werd overgeslagen. Ik kreeg een uiterst vriendelijke mevrouw aan de lijn, die me ook haar volledige naam zei. Reserveren kon nog en ze had nog goede plaatsen. Maar eerst even al uw gegevens (die ik zaterdag al op internet had ingeklopt) noteren. En toen kwam het: ‘Hoe wilt u betalen? Dat kan via een creditkaart of een eenmalige incasso’.  ‘Maar mevrouw, ik heb theaterbonnen en daar wil ik graag mee betalen’.  Stilte aan de andere kant van de lijn. ‘Oh, ja natuurlijk kan dat. Maar dan verwachten wij u op de dag van de voorstelling wel uiterlijk een half uur van te voren bij de kassa om de kaarten af te halen en te betalen’. Daarna ging het wel weer goed tussen mij en die mevrouw. Ze wenste me een plezierige voorstelling.
Ik heb dus gereserveerd en ik kan genieten van mijn theaterbon en van de voorstelling. Althans dat hoop ik. Want ik krijg nu geen schriftelijke reservering zoals via internet gebruikelijk is. En ik moet nog afwachten of de mevrouw achter de kassa straks de bon wil accepteren. Maar we houden goede hoop.

Er wordt veel geadverteerd voor de theaterbon, ook op de musicalsite, waar je hem niet kunt inwisselen. Het is een leuk cadeau, dus een gever voelt zich snel geneigd om zo’n cadeau te geven aan iemand die alles al heeft. Wat ze er niet bij vertellen is dat het inwisselen van de bon sterk ontmoedigd wordt door de extra stappen die je dan moet zetten. Dat is toch een beetje jammer.

Naschrift: de kaartjes lagen keurig voor ons klaar inclusief de uitrijkaart van de parkeergarage. Het systeem werkt dus wel!