Erbarme dich

Datum: 04-01-2016

Erbarme dich

Ook dit jaar was ‘Erbarme dich’ uit de Matthaüs Passion van Johan Sebastiaan Bach nummer 1 in de Classic FM Top 1000.
Het blijft prachtige muziek, maar ook een prachtig moment. Net daarvoor heeft Petrus Jesus driemaal verloochend. Als de haan kraait realiseert Petrus zich wat hij gedaan heeft en krijgt hij diep berouw (Matthëus 26-75 ‘en hij ging naar buiten en weende bitter’). In de Bijbel blijft het bij die spijt, in het muziekstuk vraagt Petrus God om vergeving. Dat levert deze prachtige aria op.

Bijzonder aan dit verhaal in de Bijbel is dat Petrus berouw krijgt en daaronder lijdt. Dat berouw mis ik tegenwoordig bij bestuurders die iets fout hebben gedaan. Loek Hermans treedt wel af als fractievoorzitter VVD in de Eerste Kamer nadat zijn disfunctioneren bij Meavita (en bij COA, al heeft niemand het daar meer over) is vastgesteld, maar nog geen twee maanden later acht hij zichzelf geschikt als waarnemend burgemeester van Zutphen. Daan van de Meeberg van hetzelfde Meavita heeft in een boekje beschreven wat hem overkomen is, zonder zich echt de vraag te stellen wat hij anders had kunnen doen.

Kardinaal Wim Eijk (toch een verre opvolger van Petrus) geeft in een interview in De Volkskrant aan dat hij de ultieme en onveranderbare waarheid kent, maar gaat voorbij aan het feit dat hij niet heeft ingrepen toen het seksueel misbruik in zijn toenmalig bisdom Groningen bleek. Sepp Blater toont geen enkel berouw over de corruptie binnen de FIFA en zijn eigen corruptie. Michel Platini vindt zijn schorsing onterecht en vindt dat hij nog steeds de volgende baas van de club kan worden.

Fred Teeven is er nog steeds van overtuigd dat zijn ‘deal’ goed was en dat hij de enige is, die dat kan beoordelen. Ivo Opstelten heeft geen enkele verantwoordelijkheid genomen voor de puinhoop bij de politie, maar trad af vanwege de Teevendeal omdat het niet anders kon. Niet omdat hij inzag dat hij iets fout had gedaan. En zeker niet omdat hij daar spijt van heeft.

Erik Staal vindt net als Teeven dat hij alles goed heeft gedaan, maar dat anderen het niet begrepen. Hubert Möllenkamp toont geen enkel berouw over zijn (mogelijke) fraude maar stelt nu rationeel vast dat die Maserati toch niet zo handig was. René van der Bruggen laat zich op geen enkele manier uit over wat hij verkeerd heeft gedaan bij Imtech. Zijn president-commissaris Kees van der Lede geeft zichzelf in een interview in NRC Handelsblad een soort heldenrol, maar doet niet aan zelfreflectie.

Wat is dat toch met al die mannen, dat zij niet ‘heengaan en bitter wenen’ over wat zij fout hebben gedaan of zelfs maar enig inzicht tonen dat ze iets fout hebben gedaan? Ze nemen geen verantwoordelijkheid voor hun daden, laat staan dat ze daar enig berouw voor tonen.

Laten we hopen dat er in 2016 af en toe een bestuurder een voorbeeld neemt aan Petrus en wel verantwoordelijkheid neemt voor zijn daden en berouw toont over zijn falen.
Dan mag iemand terecht om erbarmen vragen (van God, van de burgers of van wie dan ook). Nu is het erbarmen, wat Clemens Cornielje voor Loek Hermans heeft getoond door hem als waarnemend burgemeester voor te dragen, volkomen onterecht.