Gratis dienstverlening door adviseurs
Datum: 19-07-2009
Gratis dienstverlening door adviseurs
In de advieswereld staan de tarieven onder druk. Dat komt door de crisis maar ook door de hoge adviesdichtheid en daardoor concurrentie. In Nederland hebben we meer dan 55.000 mensen die hun brood verdienen met organisatieadvies of interim-management. Zo niet in de oudheid: adviseurs waren schaars en ze lieten zich niet voor hun advies betalen. Is dat in onze tijd ook mogelijk?
Begin januari hield Fik Meijer, hoogleraar Oude Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam, een uiterst boeiende lezing voor de leden van Orde van Organisatiekundigen en –Adviseurs. Met vele voorbeelden liet hij zien dat adviseurs lange tijd niet voor hun diensten werden betaald.
Zo was daar bijvoorbeeld Marcus Agrippa, steun en toeverlaat van keizer Octavianus Augustus. Augustus heeft 41 jaar geregeerd over het Romeinse Rijk. Een unicum. Agrippa was tot zijn dood, nog voor de dood van de keizer, een dienende adviseur. Dat ging heel anders toe bij keizer Tiberius, de opvolger van Augustus. De adviseur van Tiberius, ene Sejanus, was op macht uit. Dat ging zo ver dat Tiberius zich op een gegeven moment niet meer in Rome liet zien en zich op Capri vestigde. Terwijl Sejanus in Rome de touwtjes in handen nam en een machtig man werd. Van je adviseur moet je het maar hebben.
Deze adviseurs, uit het goede of slechte hout gesneden, adviseerden veelal tijdens ‘symposia’, bijeenkomsten waarbij met een flinke borrel op de wereld werd doorgesproken. Adviseurs hadden op dat moment hun invloed. Maar: onbetaald.
Het lijkt me heerlijk om je niet druk te hoeven maken om geld; om de hoogte van het tarief. Maar dat is niet zo in onze tijden: daar waar de tucht van de markt zijn werk doet, gaan kwaliteit en prijs hand in hand. Als adviseur moet je daarbij wel voor jouw kwaliteit gaan staan, vind ik. En uitleggen waarom je een bepaald tarief hanteert. Als klanten het vel over de neus proberen te halen, dan kan je daar als adviseur beter niet zijn. Want bij wie halen ze dan nog meer het vel over de neus?
Toch doen we als adviseurs ook veel ‘gratis’. We hebben gesprekken waarin we onze ervaringen met (potentiële) klanten delen. We publiceren – en leveren daarmee gratis kennis. Spreken op symposia en zenden ingezonden stukken in de krant. Natuurlijk, daarmee proberen we ons in de picture te spelen. Maar anders dan op de ‘drink-symposia’ waarbij adviseurs een beperkt gezelschap gratis adviseerden, geeft ook de moderne adviseur zonder ervoor te worden betaald zijn/haar kennis en ervaring weg. Maar nu aan een groter publiek.