Het isolement van een bestuurder

Datum: 29-04-2012

Het isolement van een bestuurder

Er was eens een organisatie. Het was een maatschappelijke organisatie, die zich richtte op het belang van maatschappelijk kwetsbare burgers. Er werkten bevlogen mensen, die zich met hart en ziel inzetten voor die kwetsbare burger. De onderlinge verhoudingen waren goed. Medewerkers gingen op een losse manier met elkaar om. Zij konden gezamenlijk heel hard werken, maar hadden ook lol met elkaar. De organisatie had een goede directeur. Hij was kundig en werd alom gerespecteerd. Ook zijn medewerkers waren tevreden met en trots op hem, en vonden hem bovendien een aardige man.

Op een dag was er een receptie ter ere van het nieuwe jaar. De receptie was alleen voor medewerkers. Zoals gebruikelijk waren bijna alle medewerkers aanwezig. De sfeer was gezellig en geanimeerd, er werd veel gelachen. Toch was er iets raars aan de hand, iets waar je moeilijk de vinger op kunt leggen. Het kostte even tijd om het door te krijgen, maar ineens was het glashelder. De medewerkers raakten elkaar geregeld aan. Legden even een hand op elkaars arm, soms zelf om de schouder. Stompten elkaar speels of stonden gewoon dicht tegen elkaar aan. Dat gebeurde heel vanzelfsprekend. Maar er was niemand die de directeur aanraakte…….

Beter kan ik het isolement van een bestuurder niet illustreren.