Het Oma-diploma
Datum: 31-01-2008
Het Oma-diploma
In de Volkskrant stond van de week een artikel over kinderopvang met het woord Oma-diploma in de titel. Een prachtig woord voor een onzalig plan.
Er is al jaren een tekort aan crèches en kinderopvang in Nederland. Het schijnt dat je een kind al voor de crèche moet opgeven als het nog niet geboren is om over tweeënhalf jaar kans op plaatsing te maken.
Jonge ouders doen dat wat premier Balkenende zo graag wil; ze nemen hun eigen verantwoordelijkheid en zoeken andere oplossingen. Ze maken afspraken met hun eigen ouders of met een gastgezin. Dat wordt nu door de overheid en de lobby van aanbieders van kinderdagverblijven ongewenst geacht. Die echte en ingehuurde oma’s zijn immers niet professioneel opgeleid om kinderen op te voeden.
Dus wordt een typisch Nederlandse oplossing bedacht. We lossen het probleem niet op door het aanbod van kinderopvang te vergroten (daar is toch ook marktwerking?), maar door de alternatieven weg te regelen. Dus moeten er professionele eisen gesteld worden en moeten oma’s en opa’s een diploma gaan halen om voor hun eigen of andere kleinkinderen te zorgen.
Het doet me denken aan de invoering van het PGB in de zorg. Dat was bedoeld om zorgvragers keuzevrijheid te geven, maar omdat ze geen gediplomeerd werkgever zijn, moesten ze zich wel aansluiten bij een vereniging van budgethouders. En het heeft maar een haar gescheeld of ook van mantelzorgers werd een diploma gevraagd voordat ze moesten zorgen.
Ik vrees dat het oma-diploma er zal komen en dat er een nieuw cursusaanbod ontstaat om oma’s op te leiden voor dat diploma.
Als oma’s een diploma moeten hebben, zijn er nog maar twee functies in de maatschappij waar geen diploma voor nodig is. Je kunt zonder diploma ouder van een kind worden of politicus. Dat eerste ‘probleem’ wordt nog deze kabinetsperiode opgelost. Minister Rouvoet wil het mogelijk maken om zich ook achter de voordeur met het gezinsleven te bemoeien en in te grijpen als ouders het niet goed doen. Er schijnt nu al een TV programma te zijn, waarin jonge mensen een baby kunnen lenen om met het ouderschap te oefenen. Voeg er nog een theoretische leerweg aan toe en we hebben alle elementen van het curriculum voor ouderschap. We zijn dus al een eind op weg naar de ouderschaps-oorkonde.
Dan blijft de politiek over als enige functie waar je niet voor hoeft door te leren en geen diploma hoeft te halen. Dat zie ik niet zo gauw veranderen. Kenmerk van een hedendaagse politicus is immers dat hij iedereen wantrouwt en onbekwaam acht, behalve zichzelf. De politiek-pas of het bestuursbrevet zie ik er dus niet van komen. Dat is jammer.
In ieder geval is de Nederlandse taal verrijkt met een mooi woord voor een onzalig plan. Laten we het woord ‘Oma-diploma’ koesteren, maar het niet in daden omzetten.