Moord en stigmatisering
Datum: 25-01-2014
Moord en stigmatisering
Onlangs werd er een directeur van GGZ InGeest vermoord. Dat is natuurlijk een verschrikkelijke gebeurtenis. In deze blog wil ik echter aandacht besteden aan de berichtgeving over deze moord en de impliciete stigmatisering van psychiatrische patiënten die daarbij plaatsvindt. In de berichtgeving over deze moord wordt namelijk consequent gesproken over de “moord op de directeur van de GGZ”. Deze week stond er weer een dergelijk bericht op Skipr.
Ik ben geen expert op het gebied van verslaggeving over moord. Toch kan ik me niet voorstellen dat slachtoffers van moord steeds beschreven worden aan de hand van hun baan en de sector waarin ze gewerkt hebben. Zeker niet als iemand thuis vermoord wordt. Hoe zou de berichtgeving zijn als de directeur van een busmaatschappij, de schoonmaker van een supermarkt of de administratief medewerkster van een gemeente thuis wordt vermoord? Zou er dan ook steeds geschreven worden over “de moord op de directeur van de busmaatschappij”, “de moord op de schoonmaker van de supermarkt” of “de moord op de administratief medewerkster van de gemeente”? Of, om het binnen de zorg te houden, “de moord op de verpleegster van het algemeen ziekenhuis”. Ik denk het niet. Blijkbaar heeft het nieuwswaarde dat de vermoorde directeur in de GGZ werkte. Daarmee wordt de suggestie gewekt dat de moord te maken heeft met zijn werkzaamheden in de GGZ. Of, anders gezegd, in de GGZ loop je meer kans om vermoord te worden. Zo worden psychiatrische patiënten in een negatief daglicht gezet en gestigmatiseerd. Dat doet deze groep, die toch al zo veel last heeft van maatschappelijke vooroordelen, geen goed.
Psychiatrische patiënten geven aan dat ze bij hun herstel het meeste last hebben van de beelden, die mensen hebben over psychiatrische problemen. Ze hebben er zelfs een actiegroep voor opgericht, Samen Sterk tegen Stigma (http://www.samensterktegenstigma.nl/). De wijze van berichtgeving over de moord op de directeur van de GGZ helpt daarbij niet.