Boeken

Het nieuwe denken over zorgorganisaties

Het besturen van zorgorganisaties is de laatste jaren aan grote veranderingen onderhevig. Bestuurders zien zich geconfronteerd met heel andere vraagstukken dan tien jaar geleden. Organisaties zelf zijn groter en complexer geworden, de zorg is inhoudelijk veranderd. Zorgketenmanagement heeft zijn intrede gedaan, met als doel het optimaliseren van het zorgcontinuüm voor de cliënt. Cliënten worden mondiger en stellen andere eisen.

Medewerkers moeten op die eisen in kunnen spelen en hebben daarvoor een grotere eigen verantwoordelijkheid nodig. Medewerkers stellen hele andere eisen aan hun werkinhoud, werkomgeving en arbeidsvoorwaarden dan een aantal jaren geleden.

De zorg staat voortdurend in de politieke en publicitaire schijnwerpers en er zijn echte of vermeende tekorten. Ondanks alle goede voornemens blijft de regelgeving van de zorg complex en ondoorzichtig en bevordert deze regelgeving het ondernemerschap in de zorg niet. Hoe groter en complexer de totale organisatie, des te belangrijker wordt het om een goede balans te vinden tussen grootschalig bestuur en kleinschalige zorg. Grote zorgorganisaties kunnen op de lange termijn alleen maar succesvol zijn, als zij in staat blijken een hogere servicegraad te bereiken, meer kwaliteit van zorg te leveren en de keuzemogelijkheden van hun cliënten en medewerkers te verbeteren. Er is daarbij een voortdurende spanning tussen de directe relatie van zorgverlener en cliënt en de sturingscriteria op organisatieniveau. De relatie van de zorgverlener met de cliënt is gebaseerd op de principes van dienstverlening en vertrouwen. De sturing van de organisatie is gebaseerd op de principes van productie en controle, stammend uit het gedachtegoed van industriële productie. Die beide principes botsen in toenemende mate met elkaar. Bovendien vallen de opvattingen en gewoontes van professionele dienstverleners niet altijd samen met de eis om service aan de cliënt te leveren. Klik hier om het cahier te openen.