Ondernemerschap in de zorg, een sturingsparadox?

Datum: 18-11-2008

Ondernemerschap in de zorg, een sturingsparadox?

Zondagavond hoorde ik op de radio een column van een NRC journalist over topondernemers. Hij had daar een boek over geschreven. Topondernemers kijken wat neer op managers in loondienst. Zij lopen immers geen risico met hun eigen geld en zijn dus wat hen betreft geen ondernemers. De topondernemers hebben met elkaar gemeen dat zij stap voor stap succes hebben gemaakt door risico’s te nemen.

Toch staan veel zorgbestuurders en directeuren wel voor een grote uitdaging, namelijk van hun instituut een bedrijf maken. Een bedrijf dat veel meer dan voorheen risico’s loopt. Om dat voor elkaar te krijgen is zeker ondernemerschap nodig. Het vraagt anticiperen op de marktontwikkelingen en daarvan op korte termijn een vertaling te maken naar de organisatie. Dat levert spanning op met allerlei stakeholders en in dat proces loopt de bestuurder het risico het veld te moeten ruimen. Hiermee wordt tevens een sturingsparadox geïllustreerd.

Als je een goed salaris hebt, is het immers veel veiliger om niet teveel dynamiek te veroorzaken. Je kan jezelf voorhouden dat je vooral niet te snel moet veranderen. Anderen zijn graag bereid om je te geloven en zullen je prijzen om je inzicht. Misschien is dat wel zo. Er gaan immers ook stemmen op tegen de marktwerking. Misschien wordt de marktwerking wel teruggedraaid. Wat zou je doen als het je eigen geld was?