Stagnerende veranderprocessen: hoe houd je de vaart erin?
Datum: 19-04-2007
Stagnerende veranderprocessen: hoe houd je de vaart erin?
In mijn vorige weblog ging het over stagnaties in organisaties: organisaties die in hetzelfde patroon blijven vervallen. Het organisatie-DNA houdt de mensen onbewust in de greep. Een daaraan verwant onderwerp is het stagnerende veranderproces. Vol elan wordt een visie gepresenteerd met een project om er handjes en voetjes aan te geven. De ontwerpfase wordt veelal nog netjes doorgekomen maar…….dan. Beslissingen worden weer ter discussie gesteld. Actiepunten blijven actiepunten en worden geen realiteit. Mensen en middelen die aan een project zijn toegewezen, worden elders ingezet vanwege andere prioriteiten. De boel zakt in.
Je kunt je afvragen wat hier aan de hand is. Maar we kunnen het ook omdraaien. Wat zijn signalen die erop duiden dat de vaart in het veranderingsproces blijft? Cohen en Kotter hebben een evaluatie-instrument ontwikkeld: de consolidatiediagnose. Dit diagnose-instrument geeft aanwijzingen hoe het tempo behouden blijft en wat daarin kritieke factoren zijn. Een checklist:
- Houden bestuurders en management zich actief bezig met de voortgang van de verandering?
- Worden er nieuwe initiatieven gelanceerd die samenhangen met het ondersteunen of borgen van de verandering?(Zoals: technologische systemen en HR-systemen)
- Komen er nieuwe veranderingsleiders (trekkers) bij?
- Wordt er gesproken over de vooruitgang en het succes van de verandering?
- Blijven bestuurders en managers prioriteiten verduidelijken om de verandering te bereiken?
- Blijven bestuurders en managers vastbesloten om de visie tot werkelijkheid te maken?
- Zijn de inspanningen van bestuurders zichtbaar om managers en werknemers te ondersteunen in de overgangsfase?
De hierboven beschreven checklist legt een grote nadruk op de duurzame betrokkenheid van bestuurders en managers bij het veranderproces en bij de afwegingen die erin moeten worden gemaakt. Veranderprocessen zijn langdurige aangelegenheden en dat is zeker het geval als er cultuuraspecten bij komen spelen. In bijna alle grote veranderprocessen is dat aan de orde.
Ik vind het interessant om met zorgorganisaties dit langdurige traject aan te gaan. Het zijn trajecten van pieken en dalen. Van successen en bloopers. Van mensen die erin geloven en mensen die vertrekken. Ik maak het allemaal intensief mee en draag dàt aan wat behulpzaam is om een volgende stap te maken. Om dat te kunnen doen, is één voorwaarde onontbeerlijk: een opdrachtgever die visie en project van de grond tilt èn niet rust voordat de consolidatiefase goed is doorgekomen en de verandering beklijft.
Als adviseur hier ervaring mee? Of als opdrachtgever een andere mening? Reageer gerust!