Teamwork in de sneeuw

Datum: 11-01-2010

Teamwork in de sneeuw

In Leusden woon ik aan een paadje dat aan de ene zijde naar een fietspad en aan de andere kant naar een parkeerterreintje leidt. Dat zijn zo’n kleine 100 meter met ruim 5 centimeter sneeuw, is mijn inschatting. Voor mij is goed zichtbaar wat de verandering van weersgesteldheid met het looppatroon van mijn buurtbewoners doet. Er zijn nog geen ongelukken gebeurd maar dat moet er natuurlijk ook niet van komen. Dus aan de slag met de bezem.

Nu heb ik een redelijk geavanceerde veegmethode ontwikkeld, al zeg ik het zelf. Eerst met de hark de sneeuw grof wegharken daarna bezemen en vervolgens de plekken met ijsvorming nog eens met de hark bewerken. Het is een intensief proces maar dan heb je ook wat.

Gister was ik weer met dit procédé begonnen, toen buurman Joep zich bij mij voegde. Hij heeft zo’n echte sneeuwschep en ontfermde zich over een stuk dat hij al eerder sneeuwvrij had gemaakt. We hebben vervolgens de krachten gebundeld om het hele pad begaanbaar te maken. Hij scheppen, ik harken en vegen. Naar ieder huis een aftakking. En als slotceremonie het zout. Joep had nog wat strooizout en dat is de slagroom op de taart. We waren trots op het prachtig begaanbare paadje.

Moraal van het verhaal: samen ben je sterk(er); werkmethodes vullen elkaar aan; met teamwork is er sneller resultaat en het is ook nog leuker dan in je eentje. Hoeveel sneeuw gaan we nog krijgen, zodat we dit beproefde concept in de praktijk kunnen brengen?