Twee zielen, één gedachte

Datum: 15-09-2010

Twee zielen, één gedachte

Als je blogs schrijft, is er altijd een bundeltje ideeën in je hoofd van onderwerpen voor een blog. Soms verdwijnen die weer na een tijdje, soms moeten ze rijpen, soms blijven ze liggen omdat er actuelere zaken zijn. In die laatste categorie past het verschil tussen ‘toezicht houden’ en ‘toezien’.
‘Toezicht houden’ klinkt autoritair, hiërarchisch, streng en een beetje verbeten. ‘Toezien’ klinkt veel vriendelijker en lijkt meer uit te gaan van een wederzijdse relatie tussen degene die toeziet en degene, waarop gelet wordt.
Ik schreef daarover al eens een blog over de badjuffrouw in de serie ‘Gover&Nance’.

De blog over het verschil tussen toezicht houden en toezien hoef ik niet meer te schrijven. Dat heeft Harm Klifman al voortreffelijk gedaan in zijn columns in de serie ‘Open Mind’. Ik verwijs graag naar zijn column van 14 september, waar ik het helemaal mee eens ben. Twee zielen, een gedachte.
Harm Klifman is governance adviseur voor het onderwijs. In onze contacten stellen wij iedere keer weer vast hoeveel parallellen er zijn tussen governance in de gezondheidszorg en governance in het onderwijs. Dat bleek ook toen ik op initiatief van Harm een tijdje geleden een lezing hield voor een groep onderwijsbestuurders uit het christelijk onderwijs. Zo’n cross over lezing is ook boeiend, omdat de aanwezige bestuurders over hun grenzen heen kijken en zich wat minder alleen voelen in hun worstelingen met de overheid en diens toezichthouders.