Vals alarm 2

Datum: 15-09-2010

Vals alarm 2

Op 3 oktober vorig jaar schreef ik een blog over de overdreven reacties op allerlei ‘rampen’. We worden erg bang gemaakt en later blijkt het dan wel mee te vallen. Ik voorspelde toen dat de angst voor een pandemie van de Mexicaanse griep net zo overdreven zou blijken te zijn als de angst voor de milleniumbug. Ik blijk gelijk te hebben; er vielen minder doden door de Mexicaanse griep dan door een normale griepgolf. Minister Klink probeert nog steeds vruchteloos miljoenen overbodige griepvaccins te slijten. Ook met de recessie en de werkloosheid blijkt het mee te vallen.

Nu dient zich een volgend vals alarm aan. Diezelfde Klink heeft in het voorjaar ons bang gemaakt met het enorme tekort aan arbeidskrachten in de zorg. Er zouden over enkele jaren 470.000 mensen te weinig zijn om de benodigde zorg te verlenen. Iedereen in paniek en de meest vreselijke voorspellingen over de gevolgen van vergrijzing en de personeelstekorten in de zorg. Niet dat iemand iets deed, maar bang waren we wel. Het zou een ramp van ongekende omvang worden.
Nu bericht het Sociaal Cultureel Planbureau -tot zijn eigen verbazing- dat het reuze meevalt. De vraag naar zorgpersoneel zal niet met 1,8% stijgen maar met 1,2%, zodat er niet 470.000 maar 300.000 mensen meer in de zorg nodig zijn. Een vermindering van 1/3 binnen een half jaar. De oorzaak van deze daling is dat mensen gezonder blijven en minder zorg vragen. Het SCP is zo geschrokken van dit verschil, dat het een slag om de arm houdt. Het kan zeer wel zijn dat door preventie, betere gezondheid en langere zelfstandigheid de behoefte aan zorg verder daalt.

Hè, hè, zou je zeggen, eindelijk iets verstandigs. Weer een vals alarm ontzenuwd.
Maar zo gemakkelijk kom je niet van de bangmakers af. De laatste zin van het artikel in de Volkskrant van gisteren over dit onderwerp luidt: ‘Volgens het SCP is het niet zeker of er voldoende personeel zal zijn om de groei op te vangen’.

Want bang zult gij blijven, burger! Als u niet bang meer bent, hebben wij als politici immers geen reden meer om onze spierballen te tonen en Draconische maatregelen te bepleiten.
Is die 18 miljard noodzakelijke bezuinigingen net zo’n vals alarm?