Vertrouwen
Datum: 30-06-2009
Vertrouwen
Vertrouwen is een onderwerp dat weer op de agenda komt in organisaties. Juist in deze tijd van economische malaise speelt vertrouwen een grote rol. Vertrouwen kan een kwestie worden als de omstandigheden veranderen. In mijn vorige blog schreef ik over geloofwaardigheid en verantwoordelijkheid van de bestuurder. Vertrouwen is een verwant onderwerp. Heeft een organisatie vertrouwen in de bestuurder en andersom? Het is voorstelbaar dat het vertrouwen afneemt als de geloofwaardigheid van de bestuurder in het geding is.
Ik denk dat vertrouwen aan de basis ligt van een goede samenwerking van de bestuurder, in de eerste plaats de mensen met wie hij samenwerkt. Vertrouwen is meer of minder uitgesproken. Het komt langzaam en gaat snel (getuige het gezegde, vertrouwen komt te voet en gaat te paard). Bijzonder is dat vertrouwen geen rationele activiteit lijkt te zijn. Het heeft meer een emotionele kleur.
Dat blijkt uit het volgende: Als het vertrouwen geschaad is, dan wordt er vaak veel gepraat. Argumenten worden aangevoerd waarom dingen gaan zoals ze zijn gelopen. Vaak wordt er begrip gevraagd voor de argumenten en op basis daarvan wordt geprobeerd de samenwerking te herstellen. Als dat niet lukt heeft dat meestal niet te maken met de validiteit van de argumenten maar met vertrouwen. Vertrouwen of het wel goed zal komen, hij het echt wel begrepen heeft, of hij niet weer zijn ongenoegen met anderen zal delen, of het wel waar is wat hij zegt, of hij je wel waardeert enz. Dat zijn de dingen die meestal niet gezegd worden, maar vaak een grote rol spelen.
Als bestuurder wordt je door je omgeving beoordeeld. Daar ontlenen mensen vertrouwen aan. De bestuurder ontbeert meestal feedback hierover. Een bestuurder krijgt immers niet zoveel persoonlijke feedback. Ik begon te zeggen dat vertrouwen vooral gaat spelen bij veranderende omstandigheden. Bij een wijzigende context wordt de onzekerheid binnen de organisatie groter en wordt er meer gevraagd van het vertrouwen dat de bestuurder kan geven.