Wat is kennis waard?
Datum: 29-09-2008
Wat is kennis waard?
C3 heeft altijd als beleid gehad dat wij onze algemene kennis graag aan anderen beschikbaar stellen zonder daar een vergoeding voor te vragen. Onze cahiers, waarvan er over enige tijd weer een uitkomt, zijn daarvan een voorbeeld. Onze weblogs en onze site ook. Om diezelfde reden geven we graag een bijdrage aan een congres of een workshop. Ook geven we graag gastcolleges op hogescholen en universiteiten. Recent hebben we afgesproken om weer stagiaires bij ons te laten werken. We begeleiden bij tijd en wijle ook afstudeerwerk.
Voor inleidingen op congressen en openbare workshops wordt meestal niet of een klein bedrag betaald. Dat is geen probleem, want zoals ik al schreef, dragen we graag kennis over.
De laatste tijd doet zich echter een nieuw fenomeen voor. Congresorganisaties hebben ook een sponsorafdeling. En die hebben bedacht dat commerciële bureaus alleen mogen optreden op een congres als ze daarvoor betalen. Je krijgt dan eerst een open vraag: wilt u over onderwerp X een verhaal vertellen op ons congres op datum Y. En als je dan ja zegt, belt er iemand anders dat het alleen kan als je voor een paar duizend euro het congres sponsoort. Het verhaal is dan altijd dat je als commercieel bureau op zo’n congres een geweldige ‘exposure’ hebt, dat er 80 mensen komen luisteren en dat het je zo veel opdrachten oplevert, dat je het geld gemakkelijk terugverdient.
Wij doen daar principieel niet aan mee. Wij dragen kennis graag en gratis over. Maar dat is volstrekt anders dan ervoor te moeten betalen. We vinden het onjuist dat congresdeelnemers alleen verhalen te horen krijgen van sprekers, die daarvoor betalen. Congressen zijn duur en deelnemers betalen een fors bedrag. Ze krijgen voor dat geld niet de beste of de juiste informatie, maar advertorials. Ik betwijfel of die deelnemers dat altijd weten.
De congresorganisatie vangt dubbel geld voor hetzelfde. De spreker betaalt om te spreken; de luisteraar om te luisteren. De spreker betaalt drie keer: hij stopt zijn tijd er in; hij levert kennis en hij betaalt om beide andere dingen te mogen doen. Bovendien betwijfel ik sterk of spreken op een congres leidt tot opdrachten en is het de vraag of je dat als adviesbureau moet willen. Vaak zitten er meer adviseurs dan mogelijke klanten in de zaal.
Die praktische bezwaren vallen echter in het niet bij het principiële bezwaar dat een congres op die manier geen plaats is waar kennis wordt overgedragen en boeiende discussie mogelijk is. Maar een verkooppunt voor adviseurs die om werk verlegen zitten. En ik vind het onjuist als congresdeelnemers niet weten dat ze naar een advertorial zitten te luisteren. In de gedrukte media staat het er tenminste nog bij.
Wij vertellen graag over ons vak, we delen onze kennis en ervaringen graag met anderen. Maar niet op deze manier. Wat is kennis waard als je geld toe moet geven om het over te dragen. Niets toch?