Ziekenhuisbesturen en medische staven: aan de slag!

In mijn vorige weblog reageerde ik op het rapport van de Inspectie Gezondheidszorg over het preoperatieve proces. Ongeacht mijn kritiek op het rapport zijn de conclusies en aanbevelingen van de IGZ waardevol. Dus is er werk aan de winkel voor de verantwoordelijken in ziekenhuizen.

De IGZ doet een aantal voorstellen:
1. NVZ, NFU, OMS en V&VN moeten binnen 3 maanden met regels voor een gestandaardiseerd preoperatief traject in het operatieve proces komen.
2. Er moet –eveneens op initiatief van de koepels- een dossier met een landelijk format dat de informatievoorziening en –uitwisseling bepaalt.
3. Er moet een hoofdbehandelaar komen.
4. De raden van bestuur organiseren de verantwoordelijkheden rondom het preoperatieve proces goed.
Drie van de vier maatregelen legt de IGZ dus bij de koepels. Dat is weinig bevredigend.

U kunt binnen uw eigen ziekenhuis veel doen. Standaarden en protocollen zijn prima. Maar als iedereen bezig blijft met zijn eigen domein en aan tunneldenken doet, helpt een protocol niet.
Als de IGZ gelijk heeft dan is er nogal wat mis met de communicatie tussen de professionals betrokken bij het (pre)operatieve proces. Dat los je niet op met protocollen. Dan moet je zorgen dat die mensen met elkaar leren communiceren. Dan moet je solistisch gedrag straffen en teamwork belonen. Dan moet je laten zien dat het beter gaat, leuker is en professioneel uitdagender als je goed met anderen communiceert.

Mijn advies is om daar mee aan de slag te gaan. Daarvoor hoeft u de landelijke protocollen niet af te wachten. Organiseer iets in uw eigen huis om de professionals zich bewust te laten worden van het probleem (en om hun agressie over het IGZ rapport kwijt te raken). Hoe je dat doet zal per situatie verschillend zijn.

Het EPD is natuurlijk een deel van de oplossing. Het technische deel van het EPD is in de meeste ziekenhuizen wel in ontwikkeling. De bereidheid om er mee te werken en af te zien van je eigen dossier is minder ontwikkeld. Daar zult u wat aan moeten doen. Dan moet u wel de voordelen zichtbaar maken en de discussie aangaan over de nadelen. Ook hier moet u het domein denken doorbreken.

Patiëntveiligheid is sinds het rapport van Willemse in de mode. Maar wat doet u er werkelijk aan? En vinden uw professionals het echt belangrijk. Of bewijzen ze lippendienst. Heeft het voor hen voordelen of hebben ze er alleen maar last van? Wat kunt u doen om patiëntveiligheid niet het zoveelste project te laten zijn, waar een methodiek op losgelaten wordt. Maar een werkelijke zorg van de professionals.

Heeft uw organisatie al een patiëntvolgsysteem, zodat iedereen de logistiek rond de patiënt kan volgen? Hoe wordt gecheckt of alles wat nodig is wordt gedaan en alles wat overbodig is achterwege wordt gelaten.

Niet de koepels, maar de verantwoordelijken van het ziekenhuis zijn aan zet. Er zijn mogelijkheden te over om de problemen op te lossen. U moet wel durven.
Heeft u lef: Bel C3 033-4343170.