De avonturen van Gover en Nance (18) Wat gij niet wilt
Datum: 26-03-2011
De avonturen van Gover en Nance (18)
We hebben al een hele tijd niets van Gover en Nance gehoord. Er is sinds het laatste bericht veel gebeurd. Gover en Nance zijn gebrouilleerd. Zij werkt nu in een luxe modezaak en woont samen met een jonge bankman. Door die relatie met de jongen van de bank is de verwijdering begonnen. Gover, die nog al strikte opvattingen heeft over goed en kwaad, viel de eerste keer al tegen de bankman uit over de verdorven cultuur, de belachelijke bonussen, de slechte governance en het gebrek aan maatschappelijk inzicht van banken. Dat werd nog erger toen de bankman zijn eigen bonus vanzelfsprekend vond. Nance moest uiteindelijk kiezen tussen haar geliefde en haar broer. Gover verloor die keuze. Nu runt hij de zaak alleen. Hij heeft overwogen om ‘Nance’ van de gevel te halen, maar dat is commercieel niet handig en bovendien hoopt Gover toch dat zijn zus terugkomt, want hij mist haar vreselijk.
Ondertussen gaat het zakelijk ook niet geweldig. Iedereen heeft het over good governance, maar volgens Gover houden bestuurders zich veel te weinig aan die mooie woorden en proberen ze steeds weer onder governance principes uit te komen. Voor de huidige regering heeft hij wat dat betreft geen goed woord over. Hij sympathiseert met Mark Rutte, want die is ook vrijgezel en moet zelf zijn overhemden strijken, net als Gover (sinds Nance weg is). Maar van zorgvuldig bestuur en vooral van correcte verantwoording is geen sprake. Denk alleen maar aan het gedraai van het tragi-komische duo Uri&Hillen over het weggeven van een helikopter aan Libië. Nee, Gover vindt het maar niks. Volgens hem heeft het kabinet Rutte het governance principe ‘Pas toe of leg uit’ verkeerd begrepen en hebben ze er ‘Leg op en zet uit’ van gemaakt.
Gover is dus niet zo gelukkig. Bovendien zitten zijn zelfgestreken overhemden niet mooi.
Maar vanavond wordt het gezellig. Er is een goede oude vriend op bezoek en Gover heeft smakelijk gekookt. Dat kan hij goed, al heeft hij ook daarover strenge opvattingen. Hij houdt niet van de moderne kookstijl met allemaal kunstwerkjes en een veelheid van smaken op je bord. Hij is aanhanger van de klassieke keuken, waar je maximaal drie verschillende smaken op je bord krijgt. Dat is integer en transparant. Die moderne borden vind Gover net lijken op de ingewikkelde derivaatproducten van banken. Niets is wat het lijkt, je weet niet wat je tot je neemt, je snapt niet waar je mee bezig bent en je kunt de gevolgen niet overzien. Niks voor Gover. Vanavond heeft hij een mosterdsoep gemaakt, gevolgd door een biefstuk met paddenstoelensaus en een mooie Bordeaux erbij. Met een goed glas cognac toe.
De biograaf van Gover schuift aan als de heren al aan de cognac zitten. De discussie tussen Gover en vriend Hubert is fel. Het gaat uiteraard over de politiek. Beide heren zijn zeer te spreken over het initiatief van Donner om een wet te maken, die politieke partijen verplicht om openbaar te maken door wie ze gefinancierd worden. Wilders heeft grote bezwaren en ook het CDA is bang voor openheid. Dat Nederland op dit gebied lichtjaren achterloopt op de USA en andere Europese landen zal beide gesloten bolwerken niet vermurwen. Dat Nederland al een berisping heeft gekregen van de EU evenmin. ‘Ze eisen van iedereen maximale transparantie, maar zelf zijn ze bang voor openbaarheid’ bromt Hubert. ‘De gulden regel “wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet” uit Matheus 7:12, zullen politici voor zichzelf altijd ontwijken’ zegt Gover, die graag zijn Bijbelkennis toont. ‘Ze leggen iedereen van alles op, maar het geldt niet voor henzelf.’ Hubert en Gover betwijfelen of de wet er door zal komen. ‘Wilders vindt vast een manier om openheid over zijn club tegen te houden’ denkt Gover.
‘Ik heb ervan gedroomd’ zegt Hubert. ‘De wet was aangenomen en alle partijen moesten hun financiers openbaren. De PvdA bleek een triest geval, behalve Lipton Tea en verstokte socialisten zag er niemand iets in de club van Cohen. Dat Verhagen al zijn hele leven op de loonlijst van het Vaticaan stond, verbaasde niemand. En dat Groen Links veel geld van de bio-industrie ontving, vonden mensen ook niet zo gek. Net toen bekend gemaakt zou worden door wie Wilders gesponsord wordt, werd ik badend in het zweet wakker’. Hubert kijkt er beteuterd bij en neemt nog een slok cognac. ‘Gelukkig is het maar een droom’ zegt Gover. ‘Laten we hopen dat de wet er snel komt, dan zullen we het weten’. ‘Laten we het glas heffen op Donner en hopen dat hij het voor elkaar krijgt om politieke partijen tot transparantie te bewegen’. ‘Proost’ is het slotwoord van Gover.