Met enthousiasme Verbindend Vernieuwen

Datum: 29-11-2006

Met enthousiasme Verbindend Vernieuwen

Vanmiddag vond in Meeting Plaza in Utrecht de Conferentie Verbindend Vernieuwen plaats. Een initiatief van de ‘brancheorganisaties’ van cliënten/patiënten (NPCF), dokters (KNMG) en verpleegkundigen en verzorgenden (V&VN). Het doel van het project Verbindend Vernieuwen is het bevorderen dat het zwaartepunt van de zorg (weer) bij de samenwerking tussen patiënt en professionals komt te liggen. Dat wordt gestimuleerd door goedlopende en effectieve zorgpraktijken over het voetlicht te brengen en te verspreiden. Ik was aanwezig om de workshop te begeleiden over de zorgpraktijk ‘Fibromyalgie in Beweging’ van Huize Blankenberg en het Academisch Ziekenhuis Maastricht.

Waarom is het verspreiden van een vernieuwende zorgpraktijk als van Huize Blankenberg zo lastig? In de workshop van vanmiddag spatte het enthousiasme en de deskundigheid van cliënten, zorgprofessionals en onderzoekers ervan af. De workshop van 2 uur (!) had gerust een uur langer kunnen duren. We waren nog lang niet uitgepraat.

Een belangrijke tip bij het doorvoeren van zorgvernieuwing is: daar gaan ‘zitten’ waar de energie zit! De goeroe in verandermanagement John Kotter noemt dat het vormen van een leidende coalitie. Zo’n coalitie kan managers bevatten maar dat hoeft niet. Het gaat om het enthousiasme, de wil en de trekkracht. Huize Blankenberg bewijst dat: het zijn de professionals van diverse pluimage die met een manager/projectleider tot een waardevol behandelprogramma komen.

In mijn ervaring is het overigens wel van belang dat het management een ankerpunt en (mede-)eigenaar wil zijn. Er zullen immers condities (tijd, geld) geschapen moeten worden. Er zal onderhandeld moeten worden met zorgverzekeraars. Er zullen fondsen geworven moeten worden. Of er zullen andere activiteiten moeten afvallen. Voor niets gaat de zon op – maar voor zorgvernieuwing geldt dat niet.

Eén van de sprekers van de middag, Ferdinand Clevers van de Stichting Fonds PGO, deed naar eigen zeggen een ontboezeming. Toen hij de plannen van Verbindend Vernieuwen had gezien, vroeg hij zich af of dat enthousiasme van vernieuwing en verbinden in organisaties tot stand zou kunnen komen. Er staat zoveel druk op het management om organisaties effectiever en efficiënter te maken. Komt er dan nog wel iets terecht van zorgvernieuwing? Clevers dacht van wel omdat verbindend vernieuwen een investering is in ‘human capital’ en een must bij een krimpende arbeidsmarkt.

Dat is één perspectief. Ik moest denken aan de strateeg Porter, die zegt dat iedere organisatie met doelmatigheid bezig moet zijn – altijd. Maar dat het onderscheidend vermogen van een organisatie toch explicietere keuzen behoeft: waarop wil je excelleren? Excelleren kan niet zonder vernieuwing. Want zonder vernieuwing prijs je jezelf uit de markt.

Tenslotte nog een tip: op de websites van NPCF, KNMG en V&VN is vanaf (vermoedelijk) volgende week een impressie van de conferentie te vinden. Er is op de conferentie veel zinnigs naar voren gekomen. En inspiratie opgedaan. Ik weet de titel voor een nieuw stukje weblog: ‘Mevrouw, hoe doet u dat dan met de toiletgang….?!’. Daarover later meer…..