Ouderenzorg in de VS
Datum: 02-10-2006
Ouderenzorg in de VS
Eind september had ik het genoegen om aan de Actiz Studiereis naar de Verenigde Staten deel te nemen. Het doel was de ouderenzorg aldaar te bekijken. Het was een reis waarin je gestimuleerd werd om de verschillen tussen Nederland en de VS te ontdekken.
De verschillen zitten natuurlijk in het financieringssysteem van de zorg. In Nederland zijn wij (gelukkig) verzekerd voor bijna alle typen zorg. In de VS ligt dat moeilijker. Daarom zijn 40 miljoen van 300 miljoen Amerikanen niet verzekerd. Het is handig om in de VS een flink aantal dollars beschikbaar te hebben als je wat ouder bent. Dat maakt het leven een stuk aangenamer. Alles heeft een prijs, letterlijk alles. En als je betaalt is alles mogelijk – ‘that’s our system’ liet de marketing manager van een grote ‘ouderen-campus’ – Asbury – weten.
Op mij hebben een aantal zaken indruk gemaakt:
- Het vertrekken vanuit het perspectief van de oudere, zijn/haar historie, de oorspronkelijke woonomgeving. Dat uit zich bijvoorbeeld een wissellijst naast de deur van kamer met allerlei attributen uit het verleden van de bewoner met dementie. Herkenbaar voor de bewoner en een aanknopingspunt voor een praatje voor de zorgverleners.
– Het stimuleren van activiteiten en participatie. In Medford Leas organiseren de bewoners zelf hun activiteitenprogramma. Schilderclub, breiclub, timmerclub – noem maar op. Dat wat bewoners vroeger thuis deden, kunnen ze oppakken. Medford Leas zorgt voor de faciliteiten.
– Het enthousiasme van het personeel. Waar we ook kwamen en met wie we ook spreken: ieder vertelde met trots over het werk.
In de VS wordt heel lang en veel gewerkt. Op onze vraag over het aantal werkuren aan een ‘floormanager’ van Sunrise, kwam het antwoord dat zij 6 dagen per week van 10 uur ’s morgens tot 10 uur ’s avonds werkt. In onze groep hoorde ik enig gemompel: ‘kunnen we haar niet klonen’?!.
– De variëteit in de dienstverlening. Zoals gezegd heeft alles een prijs in de VS. Dat systeem zorgt ervoor dat er zoveel keuzemogelijkheid is in de zorg. Waar markt voor is, wordt gerealiseerd. Toch zou dat in Nederland ook anders moeten kunnen. Mijn reisgenoten uit zorgorganisaties wezen mij fijntjes op de regeltjes waar zij zich aan moeten houden. Ik ga me hier toch nog eens wat meer in verdiepen. Waarom in Nederland geen verschillende servicepakketten in verpleeghuizen?
Wat levert zo’n reis nu op? Inspiratie om de begrippen ‘klantgerichtheid’ en ‘gastvrijheid’ een concretere invulling te geven. En energie om dit in het werk van adviseur te verweven.